Albert stuurt ons een aantal interessante feiten:
"De politie is meer gefocust op het geven van boetes en bekeuringen dan op het oplossen van misdrijven.
Een voorbeeld is het prestatiecontract van minister Remkes.
Er moeten 180.000 boetes meer worden uitgedeeld, dus meer geld binnenhalen.
Het oplossingspercentage van misdrijven is in de laatste 10 jaar van ca. 20% naar 15% gekelderd.
In Duitsland is dat gemiddeld 60% en in Nieuw Zeeland is dat boven de 90%.
Zoals Frank Chodorov al vertelde in 1954, de Nederlandse staat is van een beschermende instelling naar een roofachtig instituut gegaan. De politie is niet meer dan een ordinair incassobureau geworden. In plaats van in de peperdure wagentjes te rijden zouden ze er beter aan doen om lopend de straat op te gaan (wijkagenten) en de kleine(?) criminaliteit aan te pakken.
Jullie weten het wellicht nog wel met Dijkstal, die niet wist hoeveel agenten er werden aangenomen en dat het meeste geld in enorme computersystemen was gestoken."
Ik denk dat de verantwoordelijkheid hiervoor gezocht moet worden bij de politici die de voorschriften en bevoegdheden voor de politie vast stellen.
Is het in NZ echt 90%?
Zou dat met de kleine bevolking en kleinere gemeenschappen te maken hebben, waardoor je minder makkelijk in de anonimiteit van een grote stad kan onderduiken?
Of zou de politie ginder ECHT efficient zijn?
Comments are closed.