Twee zonen van Saddam zijn door een Amerikaanse militaire actie gedood. Zij stonden als nummer twee en drie op de lijst van de meest gezochte Irakezen.
Als je leest wat de beide zonen in het verleden allemaal op hun geweten hebben, kun je alleen maar blij zijn dat dergelijke types van de aardbodem verdwenen zijn. (Zelfs al zijn we tegen de doodstraf!)
Deze liquidatie komt op dit moment George Bush en Tony Blair goed van pas. Zij staan zo erg onder druk vanwege de overdrijvingen over massavernietigingswapens dat ze blij kunnen zijn dat er nieuws is dat de aandacht afleidt. Zij zullen de betekenis van het einde van de twee zonen dan ook ruimschoots aandikken.
De werkelijke betekenis is vooral psychologisch. Er zijn symbolen van de misdadige macht uitgeschakeld. In hoeverre dat in de praktijk, in de misdadige organisatie betekenis heeft, moeten we afwachten.
Als Saddam zelf nog leeft, zou je je kunnen voorstellen dat zijn belustheid op nog grotere wraak alleen maar zal toenemen. En misschien die van Bin Laden ook wel.
Een andere factor die bij dit gebeuren blijkt, is dat het uitloven van beloningen om iemand te vinden, toch wel effect hebben.
Deze methode wordt door veel libertariërs verkozen boven een oorlog waardoor een heel land wordt platgebombardeerd; zoals in Afghanistan en Irak gebeurde. Onder andere Harry Browne is daar sterk voor.
Die prijs moet dan wel hoog genoeg zijn. En dat is natuurlijk geen probleem als we bedenken dat de 15 miljoen dollar die op het hoofd van de zonen was uitgeloofd, maar een fractie is van het bedrag dat de oorlog in Irak per dag kost.
