Het is heel moeilijk om in een universiteitstad een studentenkamer te krijgen. En als dat al lukt, heb je kans dat er heel veel geld aan huur voor moet worden betaald.
Hier hebben we te maken met dezelfde oorzaak als bij de woningnood. De bemoeienis van de overheid!
De overheid, aangemoedigd door vakbonden, ging zich steeds meer met studentenhuisvesting bemoeien. De rechten van de (zwakke) student t.o.v. de (sterke) verhuurder steeds meer uitgebreid. Het gevolg was dat veel verhuurders ophielden met kamers te verhuren. Er komen minder kamers beschikbaar en de wet van vraag aanbod doet al weer haar werk. De LSVB, Landelijke Studenten Vak Bond, schatte het vorig jaar al dat de kamernood 50 tot 100 duizend is.
Door het feit dat de overheid ook de totale woningmarkt beheert, zijn er ook te weinig starterwoningen beschikbaar, waardoor afgestudeerde studenten noodzakelijk langer op hun studentenkamer moeten blijven wonen. Overheidsoplossing: een wet maken die afgestudeerden uit hun kamer zet! En een van de laatste uitvindingen is om studenten in de lege opvangcentra voor asielzoekers te laten wonen.
Ook laat de overheid in veel gevallen niet toe dat mensen in hun vakantiehuizen gaan wonen, waardoor ook weer minder startwoningen beschikbaar zijn. Net als dat de overheid verbiedt dat oudere mensen (boeren) hun huis verbouwen zodat ze bij de kinderen en kleinkinderen kunnen blijven wonen. En zo zijn er nog een aantal van die overbodige regelingen op te noemen.
De oplossing voor het studentenprobleem:
Maak de woningmarkt geheel vrij!
In wezen is het met de markt voor studentenkamers net zo als met de gehele woningmarkt.
Het is ook hetzelfde overheidsbeleid dat ervoot verantwoordelijk is.
Comments are closed.