Wij volgen de gebeurtenissen op en met de Antillen niet alleen omdat het een operette, of beter gezegd een drama is, maar vooral omdat het zo’n goed voorbeeld is van hoe het in de politiek te werk gaat.
Uit vorige stukjes hebt u kunnen lezen dat de premier van de Antillen, Mirna, de Nederlandse fractievoorzitters niet eens wilde ontvangen.. Toen gingen zwakke stemmen op om dan maar niet te gaan. Maar omdat de vakantie al lang geleden was gepland, ging de reis toch door.
Verrukkelijk was de ervaring dat de premier hen toen toch wilde ontvangen. Ze liet de parlementariërs eerst tien minuten wachten en besteedde toen 18 minuten aan een welkom en vertelde hen om verder prettig van zon en strand te genieten.
Ook was het natuurlijk verrukkelijk dat Mirna hen wel kwam uitzwaaien bij hun vertrek. Als ik het goed gehoord heb (radio nieuws 07.30), hebben ze zelfs allemaal een zoen van haar gehad.
De Antilliaanse politici eisen dan ook meer geld en minder bemoeienis van Nederland.
De eensluidende (?) conclusie van de parlementariërs is dat het op de Antillen een hopeloze rotsooi is, dat Nederland er zich meer mee moet bemoeien. Maar dat ze niet bereid zijn om er meer geld in te stoppen. Let goed op, belastingbetaler: In hetzelfde nieuwsbericht wordt aangekondigd dat de Nederlandse Minister van Antillen zegt dat hij "alleen bereid is meer geld te geven als er keiharde garanties tegenover staan".
Wat denk u dat de volgende stap zal wezen?
