“Woorden zijn Wapens”

Deze uitdrukking gebruikte Michael Cloud in een cursus communicatie
voor libertariërs.

Hij wil daarmee zeggen dat het zeer belangrijk is welke woorden je in
een discussie gebruikt. Elk woord heeft niet alleen zijn eigen betekenis, maar ook zijn eigen gevoelswaarde.

Politici weten dit zeer goed en maken er ruim gebruik van.

Een bekend voorbeeld is dat politici het vaak hebben over het
“Algemeen Belang”. Het “algemeen” belang is letterlijk het belang van iedereen.
Niemand uitgezonderd. Maar steeds als zij deze term gebruiken,
bedoelen ze het belang van een bepaalde groep ten koste van een aantal anderen.
Bovendien, als iets in het algemeen (voor iedereen) belang is,
hoef je echt geen wet te maken.

Deze week was er een voorbeeld van Frits Bolkestein.
Bij het harmoniseren van de belastingen in de EU,
(bedoeld is in elk land elke belasting optrekken naar het hoogste tarief) stelde hij dat “iedere belastingbetaler moet betalen wat hij of zij “schuldig” is”.
Wel, de mensen hebben geen belasting SCHULD gemaakt. Het te betalen
bedrag is door de overheid gewoon “opgelegd”. Maar door het woord schuld er in te lassen, wordt wel een “schuldgevoel” gekweekt.

Dit ging gepaard met “Om een eenduidig beleid in Europa te krijgen
moeten we wel het BTW tarief van de kappers en dergelijken optrekken
van 6 naar 19 %.
Dit om concurrentie vervalsingen tegen te gaan.
Hierin zitten minstens twee trucs. Op de eerste plaats is het nergens
voor nodig om deze tarieven gelijk te trekken. De kapper in Emmen is
echt geen concurrent van de kapper in Barcelona.
Ten tweede, ALS je al gelijk wilt trekken, kun je ook alles naar 6 %
brengen.

De Zweedse premier leverde een mooi voorbeeld door te zeggen dat
“Het referendum is mislukt”, terwijl het net zo goed geslaagd was.
Een heel grote opkomst!!

De NRC tot slot verklaarde dat, bij het praten van de politici over het
Stabiliteitsplan voor de euro, “flexibiliteit” een politiek eufemisme is
voor lamlendigheid en onmacht om de echte oplossingen aan te dragen.