Dat de overheid onberekenbaar en onbetrouwbaar is wisten we natuurlijk al lang. Mogelijk gaat hypocrisie daar altijd mee gepaard, maar soms komt dat heel duidelijk naar voren.
Op dit moment bij de houding en de woorden van de politici over de toestand in Irak.
Een paar maanden geleden werd bekeken of Nederland ook troepen naar Irak zou sturen. Dat was op de eerste plaats belangrijk om ‘een rol mee te spelen op het wereldtoneel’. Zeer belangrijk voor de toekomst van politici.
De toestand in Irak werd daarom veilig verklaard! Op zichzelf al gek dat je een leger gaat sturen alleen maar omdat het veilig zou zijn.
Nu blijkt dat niet alleen Amerikanen een doel zijn, maar ook andere nationaliteiten, wordt het anders. Overigens had iedereen dat al kunnen bedenken. De politici kennelijk niet, of zij stelden dat gevaar op de tweede plaats.
De dood van 19 Italiaanse soldaten maakt nu iedereen wakker, en nu kan er niet meer zo gemakkelijk gezegd worden dat alles veilig is.
Nu zie en hoor je de overheid, met Jan Peter en Jaap voorop, hun grote bezorgdheid uitspreken. De jongens terugroepen, is al heel moeilijk. Dat zou gezichtsverlies zijn. Gezichtsverlies voor wie?
Maar wat wel heel eenvoudig kan, is geen nieuwe troepen sturen als over twee maanden de aangegane verplichting is afgelopen.
Laten we bovendien in Nederland het geld besteden om bejaarden eens een dag zonder pyjama te laten rondlopen!
Maar wat wel heel eenvoudig kan, is geen nieuwe troepen sturen als over twee maanden de aangegane verplichting is afgelopen.
==
aangegane verplichting – aangegaan door wie, tegenover wat?
Je zou alleen militaire adviseurs kunnen sturen om de Irakezen te onderrichten in het bestrijden van het terrorisme. In plaats van natiestichting zou je advies kunnen geven over decentrale bestuursvormen, zoals een kantonaal stelsel met een confederatief bestuur in Bagdad. Het probleem van Irak op dit moment is, dat geen van beide is gebeurd en dat buitenlandse bezettingstroepen worden aangevallen.
Comments are closed.