De gouden ketenen

De goudprijs is nu boven de $ 400.-!

Eens heeft John Maynard Keynes gezegd, dat hij goud maar een barbaars metaal vond en de wereld wilde verlossen van de gouden ketenen. Nu dat de goudprijs de $400-grens is gepasseerd blijken toch behoorlijk wat mensen het oneens met deze stelling.

Zelfs dreigementen van centrale banken om goud te verkopen hebben niets gebaat. De realiteit is natuurlijk, dat in tijden van onzekerheid de bevolking massaal haar toevlucht zoekt in dit ‘barbaarse’ metaal. Als men de grafieken bekijkt van goud over de laatste 3 jaar dan ziet men een duidelijke stijging van het metaal in dollars en over het laatste jaar ook in euro’s. In mijn opinie is dit nog maar het begin van de toekomstige enorme hausse in goud (en zilver).

De redenen daarvoor zijn meervoudig, allereerst is er natuurlijk de huidige onzekerheid in de wereld en de toegenomen vraag uit voornamelijk Azië, maar evenzo belangrijk is de enorme geldgroei, die heeft plaatsgevonden sinds de jaren 80. Als men nu terug zou willen naar de goudstandaard, dan zou een ounce goud (31,5 gram) zo’n $25.000 kosten. Dat lijkt een gigantisch bedrag, maar men moet zich wel realiseren, dat dit de waarde vertegenwoordigt wanneer men alle gedrukte Amerikaanse dollars (M3) sinds 1933 door goud zou delen, wat momenteel voorradig is in de kluizen van Amerika.

Nu is een plotselinge terugkeer naar de goudstandaard onmogelijk, omdat dat voor een grote chaos in het geldsysteem zal zorgen en een buitensporige dislocatie van de valutamarkten teweegbrengen, dus is de verwachting, dat goud langzaam maar zeker opkrabbelt naar het equilibrium, dus is de langdurige haussemarkt in goud eigenlijk pas begonnen. Aan het einde van deze langdurige hausse verwacht ik dan ook een terugkeer naar een vorm van goudstandaard voor de wereldvalutamarkt.

Albert Spits is financieel analist en bestuurslid van de Frédéric Bastiat Stichting