Bij de overheid heeft men maandenlang, zelf met behulp van een Parlementaire Enquête, allerlei onderzoeken gedaan naar zogenoemde bouwfraude.

Daarbij hebben ze alleen grote infrastructurele werken bekeken. En al die tijd heeft niemand van hen er ook maar even aan gedacht dat dezelfde procedures, door dezelfde betrokken bedrijven, mogelijk ook in andere grote werken zoals ziekenhuizen, universiteiten e.d. toegepast zouden kunnen worden.

Is dit nu simplistische domheid of hypocrisie?

Dat er afspraken, opzetjes, gemaakt werden, was toch algemeen bekend? Al vele jaren geleden wist bij voorbeeld “iedereen” bij de Rijksgebouwendienst dat bij aanbestedingen met dergelijke afspraken rekening gehouden moest worden.

Er zijn toen ook andere procedures ingevoerd. Bij voorbeeld werken met één aannemer met een “open begroting”. Of er werd gezorgd dat er ook een “outsider” (die niet in de club zat) werd uitgenodigd om een prijs op te geven.

Er was toen ook wel een reëel argument voor het toepassen van een opzet en die te verdelen onder degenen die het werk niet gingen uitvoeren. Het uitrekenen van de kostprijs van een uitgebreid project via een uitgebreid bestek, kost op zichzelf al heel veel geld. Door de onderlinge afspraken hoefde dat dan vaak maar door één in plaats van door bvb zes (of nog meer) bedrijven te gebeuren.

Men kon zelfs beweren dat daardoor de totaalkosten lager werden!

Omdat het spel van opzetjes niet alleen door aannemers in de bouw maar ook door installateurs en andere leveranciers plaats vond, kunnen we wel stellen dat in deze context half Nederland corrupt was.

En nu doen onze meesters of ze ineens een schokkende ontdekking doen!

Deze staat nog los van de vraag of in een libertarische maatschappij afspraken tussen bedrijven tot fraude gerekend moeten worden.

Ieder bedrijf zou daar vrij in zijn, zolang een klant niet wordt bedrogen door de afspraken te ontkennen of als deze worden gedaan buiten de regels van de overeenkomst met de klant.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

4 REACTIES

  1. die bouwfraude: ik zat me af te vragen: wat is daar eigenlijk mis mee? prijsafspraken zijn toch helemaal niet misdadig? je houdt je klant voor de gek, maar dan moet die klant maar zorgen dat ie naar een concurrent kan stappen die niet mee doet: er zal dan toch wel een klant/bedrijf opstaan die iets vermoedt, controle door buitenlandsbureau of zo laat doen (offerte door hen laten maken) en dan zeggen: dit is de prijs die ik ervoor wil betalen en dan zal eer toch wel een bouwbedrijf de afspraken met zijn collega’s schenden en het aanbod aannemen? dat makt mijn andere vraag prangend: wie is er de dupe van bouwbedrijven geworden: alleen de overheid of ook private ondernemers? ik denk eigenlijk alleen de eerste, de overheid. en dan is het straffen door de overheid (politiek, justitie) van de bouwbnedrijven die hen voor de gek hebben gehouden eigenlijk een soort wraak uit gekrentke trosts: zij hebben het geweldsmonopolie en ipv zichzelf de schuld te geven van hun gebrek aan achterdocht en onderzoekrigheid (van hun falen om prijsafspraken te omzeilen) gebruiken ze hun macht en geweld om de bouwbedrijven te straffen!

    een ander bedijf zou zo’n bouwbedrijvenkliek uitvinden en vervolgens afstraffen door een bouwbedrijf te vinden dat het wel tegen een ‘normale’ prijs doet. de overheid is incompetent, naief, bezig met andermans geld, ongeinteresseerd en ipv diyt toe te geven straffen ze diegenen die hun te slim afwaren. Bastards!

  2. Het is mijns inziens een illusie te menen dat aan de bestaande praktijk een einde genaakt kan worden.

    Als deze opzetjes niet meer geoorloofd zijn, zullen ze zeker in het geheim voortgezet worden.

  4. jij bent een dikke ohaoha als je dat zegt bij die eerste reactie:P???

Comments are closed.