Vanmorgen zagen we de raket waarin als één van de drie astronauten de Nederlander André Kuipers de ruimte in geschoten werd.
Verschillende gevoelens krijg je dan tegelijkertijd.
Allereerst krijg je dan bewondering voor wat de mens kan presteren. In onze generatie beleven we dat de mens kan reizen “los van de aarde”. En weer terugkomen ook. Het is een begin van een avontuur waarvan we einde niet kunnen dromen. Bewondering en trots over het menselijk kunnen.
Maar dan komen ook andere gevoelens. Dit hele avontuur gebeurt met behulp van belastinggeld en het heeft een duidelijke militaire dimensie om de macht.
Dat belastinggeld had op de eerste plaats al helemaal niet van de mensen afgenomen mogen worden. En als het al afgenomen is, wordt het dan op de meest nuttige wijze gebruikt? Zou research naar oplossingen voor de bestrijding van kanker, aids, en nog veel andere ziektes niet een veel beter doel zijn?
Een positieve factor van de ruimtevaart is nog dat verwacht wordt dan men straks allerlei schaarse, nuttige materialen uit de ruimte naar de aarde kan halen. Die dan hopelijk gebruikt worden voor positieve doeleinden.
Het wordt pas echt goed als de particuliere ruimtevaart een kans krijgt.
Interessant daarvoor is de X-Price Foundation:
http:http://www.americanastronau…
