Herinner je je nog hoeveel poeha “Nederland”, vooral Gerrit Zalm, maakte op de EU vergaderingen in Brussel eind vorig jaar? Frankrijk en Duitsland werden aangevallen omdat hun begrotingstekort hoger was dan 3 %.
En nu blijkt dat ze daar zelf dik boven zitten!
Laten we goed begrijpen dat zelfs die drie procent verkeerd is. Het betekent immers meer geld uitgeven dan je ontvangt. Het deel dat niet wordt ontvangen wordt dan (simpel gezegd) gefinancierd met geld dat er bij wordt gedrukt. Het is een vorm van valsemunterij. Maar dat mag de overheid.
Moet je in je eigen huishouding eens proberen om continu meer uit te geven dan je ontvangt. Dan gaat het heel vlug fout.
De overheid heeft echter het geldmonopolie en door het geleidelijke proces stort de zaak niet snel plotseling in elkaar. Het is een slepende ziekte. De munten worden gewoon steeds minder waard, en het overheidstekort loopt steeds verder op.
Dat dit ergens fout moet gaan, is zeker. En die klap zou wel eens hard kunnen aankomen
Overigens blijkt ook uit deze situatie dat de grote landen in de EU zich niets aantrekken van die “dwergen”!
Een goed project zou zijn om acties op touw te zetten die de overheid dwingen om te werken met sluitende budgetten. Door die eerste stap zouden we de macht van Den Haag en van Brussel al een beetje binnen de perken kunnen houden.
DE THEORIE VAN KEYNES IS HET OPIUM VAN DE REGERING.
Zolang Westerse regeringen naar believen kunnen budgetteren t.b.v. parlementaire meerderheden en corporatistische lobbies op GEZAG van opzettelijk misbruikte principes van Keynes die nog altijd door een versteende universitaire kaste worden uitgestrooid over nieuwe generaties economen, zullen de volkeren helaas geplaagd worden door exponentieel toenemend politiek machtsmisbruik en massale corruptie.
Boter op je hoofd.
Niet alleen mag de overheid het geld minder waard maken door steeds bij te drukken, maar de overheid heeft bovendien nog het privilege om over het gestolen geld ( = de inflatiecomponent van interestbetalingen en nominale vermogenswinsten) belasting te heffen. Hoe meer geld gedrukt wordt , des te groter zal de geldontwaarding zijn en des te hoger zal worden de inflatiecomponent van de betaalde interest.
De overheid handelt hier dus net zoals de inbreker, die des nachts een televisietoestel steelt en de volgende ochtend bij bestolende aanbelt met de mededeling:" Ik kom nu 50 procent bij U heffen over de waarde van het toestel dat ik hedennacht van U stal: mag ik €300 euro in contanten van U ontvangen?"
Inderdaad: als het overheidsoptreden maar brutaal genoeg is en voldoende oplichtingscomponenten bevat, zal het weinig protesten ontmoeten.
Ook banken zorgen er wel voor de aandacht van hun clienten niet of volslagen onvoldoende te vestigen op de waardeaantasting van rente en verzekerde bedragen ten gevolge van de inflatie.
Er zijn proeven genomen met clienten door ze te confronteren met bij voorbeeld twee situaties :
– vier procent rentebetaling bij een inflatie van twee procent en
– zeven procent rentebetaling bij een inflatie van zes procent.
In het tweede geval is de ontvanger van de rente aanzienlijk slechter af.
Na betaling van inkomstenbelasting in beide gevallen, houdt ontvanger in het eerste geval realiter nul procent over en in het tweede geval realiter minus twee en een half procent.
Hoewel betaler in het tweede geval aanzienlijk slechter af is dan in bet eerste geval, ervaart hij het tweede geval meestal toch als beter ten gevolge van gebrek aan inzicht in de illusie van vooruitgang in nominale waarde.
Comments are closed.