De politici hadden er toch zo op gehoopt dat het Griekse en het Turkse deel van het eiland Cyprus compleet in de EU wilden komen.
Ze hadden toch zoveel (belasting)geld beschikbaar gesteld, dat het bijna niet mis kon lopen.
Maar de referenda liepen fout. De Griekse Cyprioten zeiden nee.
Het is vermakelijk om de reacties hierop van de gefrustreerde politici te horen of te lezen.
Ben Bot, Minister van Buitenlandse Zaken, heeft in Luxemburg George Iacovou, de Cypriotische Minister, op zijn donder gegeven.
Hij heeft hem duidelijk gemaakt dat “wij” een herenigd Cyprus willen, en niet een zelfstandige republiek.
Uiteraard moet tellen wat “wij” willen. Wat de Cyprioten willen hoort daaraan ondergeschikt te zijn.
Wat “wij” ondertussen ook zullen doen, is al vast 259 miljoen (belasting)euro aan de Turkse Cyprioten geven. Ben Bot hoopt dat door dit geld goed te laten besteden, ze toch alsnog een stiekeme (hij zei “sluipenderwijs”) integratie tot stand kunnen brengen.
De EU uitbreidingscommissaris Verheugen *) heeft al aangekondigd dat de EU alles zal doen om op Cyprus de buitengrens van de EU zo open mogelijk te maken, zowel voor personen als voor goederen.
Dit is natuurlijk een geweldig goede maatregel voor Turks Cyprus. Ze kunnen die kans grijpen om een grote haven aan te leggen en allerlei goederen die elders moeilijk de EU binnenkomen, door die “open grens” gemakkelijk invoeren.
De economie zal daar dan tot grote hoogte opbloeien, en misschien worden dan zelfs binnen de EU bepaalde producten goedkoper.
——-
*) Hij werd zelf “ondiplomatiek”:
European Enlargement Commissioner Günter Verheugen said publicly: “I am going to be very undiplomatic now. I feel cheated by the Greek Cypriot government.”
Het is diep triest te moeten merken hoe we worden geleid door dit soort dubieuze figuren als Ben Bot en Gunther Verheugen. Ze lopen al een beetje op de zaken vooruit. Als men hun uitlatingen beluistert dan leven we al in een Euro-dictatuur. Het beste is voor het Nederlandse volk om deze aankomende Euro-verkiezingen massaal te boycotten. Als niemand meer in Europa stemt dan is het afgelopen met deze charade van deze Eurofielen, of zoals Blackadder het een aantal jaren al treffend stelde: ,,De mond beweegt, de oogleden gaan op en neer, maar mijnheer en mevrouw hersenen hebben het pand al lang geleden verlaten".
De ontwikkelingen in de Turkse republiek Noord Cyprus heb ik vanaf ver voor de onafhankelijkheid in 1983 met grote belangstelling gevolgd. Tientallen keren heb ik de republiek bezocht.
President Denktas had vanaf het moment dat hij in 1967 op een kleine vissersboot met een defect kompas op de noordoostpunt van het eiland landde mijn sympathie en tevens die van het volk in Noord Cyprus, maar de laatste jaren heeft Denktas veel aanhang verloren, hoewel hij met zijn visie op een eventuele eenwording misschien wel gelijk heeft.
De eenwordingsovereenkomst bestaat uit een document van 9000 pagina´s, waarvan niemand, Denktas inbegrepen, alle bepalingen en details kent. Volgens Denktas is een referendum met een ja of nee vraag niet de manier om over zo´n ingewikkelde materie te beslissen.
Denktas vreest voor het lot van de Turkse minderheid als eenmaal een aantal jaren verstreken zulen zijn. Hoewel niet iedereen deze vrees deelt, zou ik voor de toekomst van de Turkse minderheid in het geval van een reunificatie niet mijn hand in het vuur durven steken.
Door de jaren heen heeft de Turkse Repubiek van Noord Cyprus veel negatieve publiciteit gekregen van bij voorbeeld CNN, dat hardnekkig over ¨"de bezette gebieden" blijft spreken.
Comments are closed.