Afgelopen zondag, 11 april, schreven we over het woord apartheid dat Hirsi Ali (VVD) in de Tweede Kamer gebruikt heeft om het apart zetten van christenen en moslims op scholen te omschrijven.

Uit latere berichten begrijpen we dat haar fractievoorzitter, Jozias van Aartsen, haar daarom nu laat vallen. Het fijne van deze zaak en de consequenties weten we nog niet.

Let wel, het is nog niet officieel verboden of strafbaar als dergelijke woorden worden gebruikt. De reactie van politici laat echter wel het oranje licht branden.

Hirsi Ali is iemand die al eens vaker precies gezegd heeft waar het op stond. Dat wordt haar vaak niet in dank afgenomen. Ook niet door haar collega’s in de Tweede Kamer.

Dingen bij de naam noemen, worden vaak gretig door de pers opgepakt, en daardoor krijgen de kiezers ze dan ook vaak te horen. En dat kan wel eens niet in de kraam van de onderlinge afspraakjes tussen partijen onderling te pas komen.

Wat gaat er gebeuren als Jozias en Hirsi Ali nu eens niet meer goed samen kunnen werken? Sussen en de schijn ophouden? Allemaal water in de wijn doen? Of een afsplitsing?

Wat dan ook, laten we in ieder geval hopen dat Hirsi Ali zich niet de mond laat snoeren. En dat veel mensen waakzaam zijn om verdere beperkingen van onze vrijheid te voorkomen.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

2 REACTIES

  2. Het is de laatste tijd natuurlijk minder gworden, maar het was in Nederland wel degelijk zo, dat aanhangers van verschillende godsdiensten in een soort apartheid opgroeiden. Ik herinner mij nog een interview met Lubbers, waarin hij vertelt dat hij tot zijn twintigste nooit met niet- Katholieken in aanraking kwam ! Die apartheid dus bestond en bestaat natuurlijk tot op zekere hoogte nog wel degelijk!

    Het is mij niet duidelijk, waarom Mevrouw Hirsi Ali dit niet zou mogen zeggen. Er moeten toch verschillende politici in de Kamer zijn die uit eigen ervaring ook verhalen over een dergelijke apartheid kunnen opdissen !

    Ook in Engeland heb ik omstreeks 1970 nog apartheid waargenomen. Ik weet niet hoe lang het daar nog geduurd heeft. Misschien bestaat het nog wel hier en daar. Wat ik dan zag ?

    Hoe de pubs in kleine steden en dorpen twee ingangen haden : een voor blauwe boorden en een voor witte boorden.

    Deze twee groepen kwamen dus in verschillende ruimten te zitten en konden geen woord met elkaar wisselen. De tapkast , waaruit zij bediend werden stond tuseen de twee zalen in.

    Ook in Sri Lanka ken ik nog zo’n plaats waar apartheid beoefend wordt. Tot de Hillclub ( hotel en club) in Nuwara Elya hebben Srilankezen die geen lid zijn en en die geen hoge klasse uitstralen, geen toegang! Waarom ? Op grond van hun nationaliteit.

Comments are closed.