De ernstige devaluatie van onze democratie

Een rechte lijn? 1966-2004

[Dit stukje werd geplukt van het VRIJHEIDSFORUM *)omdat we dachten dat het een nog bredere aandacht verdient.]

Appèl aan iedere Nederlander die ongerust is over de ernstige devaluatie van onze democratie.

Net als halverwege de jaren zestig van de 20e eeuw is Nederland begin deze eeuw op een verborgen keerpunt gekomen, waarvan de verstrekkende consequenties pas over vele jaren zichtbaar zullen worden.

Er zijn wel symptomen, maar die worden door velen verkeerd geïnterpreteerd. Islamitische fundamentalisten, terughoudendheid in de meningsuiting door vooraanstaande Nederlandse intellectuelen, groeiende sympathie voor nationalistische partijen, groeiende agressie tegen andersdenkenden vanuit extreemlinkse hoek en rellen rond discussies en bijeenkomsten tussen bovenstaande partijen. Al dit ongerief komt niet voort uit uit de hand gelopen kwajongensstreken.

Slechts weinigen hebben het idee dat er iets wezenlijks aan de hand is: van een groeiend verzet tegen de politiek-correcte, progressieve maatschappij, tegen de illusie van orde, waarin niemand zijn plaats kent, een gezagscrisis, een generatieconflict. En toch is het dat.

Nederland na 11 september 2001
De eerste reactie na 11 september 2001 was een collectieve bewustwording van het feit dat het groeiend gevaar vanuit moslim-fundamentalitische hoek onderkend diende te worden.

In een razend tempo werden alle zinnen op scherp gezet. De woorden “sinds 11 september” waren niet van de lucht. Helaas veranderde er echter maar weinig in de aanpak van het groeiend probleem.

In de politiek was er heel even een drang naar verandering, naar aanleiding van de verspreiding van de ideeën van Pim Fortuyn, maar de vlam doofde snel en ondanks de opschudding na de moordaanslag op Fortuyn, kwam spoedig alles weer bij het oude.
Het is tegen deze achtergrond dat ik graag mijn zorgen uit over het verval van onze liberale democratie, zoals ik de afgelopen paar jaar heb zien ingaan.

Schendingen van burgerrechten zijn in Nederland inmiddels aan de orde van de dag.
– De vrijheid van meningsuiting lijkt alleen te gelden voor hen die politiek-correct denken.
– De vrijheid van vergadering van nieuwe politieke partijen kan niet worden gegarandeerd in de Nederlandse maatschappij anno 2004.
– Lichamelijke integriteit van hen die hun nek uitsteken over actuele kwesties wordt keer op keer geschonden.

Voorbeelden van bovenstaande misstanden zijn er te over:

Betreffende de vrijheid van meningsuiting:
Prof. dr. Paul Cliteur, vooraanstaand hoogleraar Rechtsfilosofie aan de Universiteit van Leiden en humanist in hart en nieren voelt zich gedwongen zijn mond te houden over maatschappelijke kwesties als de multiculturele samenleving. Zelfs als hij spreekt binnen een wetenschappelijke context, bijv. zijn oratie uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar in de encyclopedie van de rechtswetenschap aan de Universiteit van Leiden op 28 mei 2004 ( http://www.libertarian.nl/N… ), weegt hij zijn woorden.

Ik benadruk: Een Nederlandse intellectueel, die anno 2004, sprekend vanuit één van de meest vooraanstaande en oudste universiteiten die ons land kent, die aan de hand van het gebruik van gangbare wetenschappelijke onderzoeksmethoden en analyses tot rationele conclusies komt, zijn woorden moet wegen en de veiligheid van zichzelf en zijn gezin moet vrezen, omdat hij als wetenschapper uitspraken doet waar sommigen het niet mee eens zijn!

Uit welke hoek de bedreigingen aan het adres van Cliteur komen weet ik niet, maar het feit dat iemand door derden kan worden gestigmatiseerd als “extreem-rechts” en daardoor het doelwit wordt van intimidatie en bedreiging, waartegen de Nederlandse overheid niet kan of wil optreden, is een dieptepunt in onze maatschappijgeschiedenis.

Een ander voorbeeld van het verval van onze democratie zijn de pogingen van de heer J. Wallage, die met de burgemeesterspet van Groningen op de liberale politica Ayaan Hirsi Ali de mond wenste te snoeren middels lobbywerk naar zijn relaties binnen de VVD.

Dergelijke inbreuken op de fundamentele vrijheid van meningsuiting, die Hirsi Ali net als iedere andere Nederlander geniet, door een bestuurder van het hoogste niveau, zou toch met serieuze sancties bestraft dienen te worden.

Betreffende de vrijheid van vergadering:
De vrijheid van vergadering lijkt niet te gelden voor de nationalistische partij Nieuwrechts, die het onmogelijk werd gemaakt een bijeenkomst te houden door een groep links-radicale activisten onder de naam Anti-Fascistische Aktie (AFA). Het moge duidelijk zijn dat het de zogenaamde antifascisten waren die op fascistische wijze inbreuk maakten op de vrijheid van vergadering die Nieuwrechts, net als de AFA zelf, zou moeten kunnen genieten.

Betreffende de lichamelijke integriteit en onschendbaarheid:
Ook de lichamelijke integriteit en fysieke veiligheid van vooraanstaande politici en kandidaat-volksvertegenwoordigers lijkt niet gegarandeerd te kunnen worden.

Hans Smolders, die zijn intree in de (lokale) Nederlandse politiek wenst te maken met een nieuwe partij, werd voor zijn eigen voordeur fysiek bedreigd, waarna hij zich gedwongen voelde zich terug te trekken uit de politiek, omdat zijn gezin hem lief is.

De vier man sterke persoonsbeveiliging die Ayaan Hirsi Ali genoot toen zij met de dood werd bedreigd, was wellicht te laat geweest als de dader het niet bij een verbale bedreiging had gelaten.

Minister Verdonk is serieus fysiek geïntimideerd door links-radicale actievoerders, die haar met ketchup besmeurden. Sommigen onder ons hebben de neiging dit incident als “ludieke actie” af te doen, maar ik kan daar absoluut niet in meegaan, vanwege de achtergronden waartegen dit incident plaats vond. Ik vind het onbegrijpelijk dat in een dergelijk geval van fysieke intimidatie, de daders na enkele uren ondervraging zonder het noemen van hun naam en het geven van enige verklaring weer naar huis kunnen gaan.

De minister beoefent haar legitieme vak en is bovendien lid van een politieke partij die deel uitmaakt van de regering, met andere woorden het is de wil van het volk dat zij haar beleid uitvoert. Zij dient dit te kunnen doen in alle veiligheid. Een ieder die het niet met haar eens is kan op een beschaafde manier oppositie voeren; intimidatie en bedreiging dienen bestraft te worden.

En verder…
Ik zal het verder nog maar niet eens hebben op de moordaanslagen en pogingen tot moord zoals Pim Fortuyn en Jozias van Aartsen hebben moeten ondergaan.

Conclusie
Ik hoop met dit pamflet regering, volksvertegenwoordigers, rechterlijke macht, politie en iedere inwoner van Nederland wakker te schudden en te doordringen van het belang van onze burgerrechten, die in de vorm van fundamentele vrijheden zijn vastgelegd in onze grondwet.

Fareed Zakaria, journalist, door het tijdschrift Esquire benoemd als één van de meest 21 invloedrijke personen voor de 21e eeuw ( http://www.fareedzakaria.co… ), noemt in zijn boek “Grenzen aan de vrijheid” de garantie van burgerrechten de eerste voorwaarde voor een democratie.

Ik hoop de Nederlandse regering haar verantwoordelijkheid niet laat liggen in deze kwestie. Als zij zich laat leiden door de waan van de dag en aanvallen op de meest fundamentele wet die wij hebben, onze grondwet, niet serieus neemt, bevinden wij ons als moderne, ontwikkelde, Westerse samenleving op een hellend vlak.

Ik roep iedereen op onze grondwet eens te bekijken ( http://www.geschiedenis.com… ) en wellicht aan de muur te hangen, opdat we onze fundamentele vrijheden nooit als een gegeven beschouwen, maar als een groot goed dat we continu dienen te beschermen.

Elementen die de grondwet, en daarmee onze humane maatschappij, bedreigen nemen continu een andere vorm en identiteit aan. Het is derhalve zaak dat we altijd scherp blijven en het verdedigen van onze burgerrechten onze grootste prioriteit maken.
———————————-
*) Naam schrijver niet geheel duidelijk.