Vrijheid vereist een strikte scheiding tussen gezondheidszorg en staat. Dat betekent dat de overheid geen regels maakt over welke gezondheidsdiensten en producten wel en niet mogen, wie gezondheidsdiensten en producten mag aanbieden en afnemen, wie medisch geschoold mag worden, en hoe gezondheidsdiensten betaald dienen te worden. Mensen kunnen bijvoorbeeld prima voor zichzelf bepalen welke vorm van medische opleiding zij van hun arts eisen.

Het ziekenfonds is eigenlijk geen verzekering, maar een verkapte vorm van belasting. Daarom worden zaken die niet met risico’s op onvoorziene calamiteiten te maken hebben, zoals “de pil,” ook opgenomen. Wanneer het individu in overleg met de gekozen verzekeraar zijn eigen gezondheidsverzekering zou kunnen samenstellen, zouden die verzekeringen mogelijk veel goedkoper worden. Ieder zou voor zichzelf uit maken of hij bijvoorbeeld een eigen bijdrage wil betalen, of dat de eigen bijdrage boven een bepaald bedrag vervalt. Iemand die bijvoorbeeld principiële bezwaren heeft tegen abortus, maar ook iemand die weet dat hij geen abortus zal plegen omdat er geen “risco” is op zwangerschap (bijvoorbeeld een man of een vrouw boven de vruchtbare leeftijd), zou een dergelijke verzekering niet hoeven te betalen.
Zo zijn nog eindeloze variaties denkbaar om verzekering op maat te regelen, maar dat kan niet wanneer de overheid zich ermee bemoeit.
Dit is één van de vele thema’s besproken op http://www.vrijheidslijst.nl

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

12 REACTIES

  1. WARTAAL

    Het voorgestelde "systeem" geeft geen enkele kwaliteitsgarantie. Het gaat uit van volstrekt onjuiste premissen. Er is dan ook geen enkele reden aan te nemen, dat het op een of andere manier "levensvatbaar" zou zijn.
    Conclusie: Pure nonsens.

    "Ex falso sequitur quodlibet."

  2. “Vrijheid vereist een strikte scheiding tussen gezondheidszorg en staat.” schrijft Hub.
    Neen, de staat is incompatibel met de Vrijheid.
    De Vrijheid vereist dat eenieder die enig inkomen ontvangt dat ook maar ergens uit belastingen afkomstig is
    (en ik denk hier ook aan universiteitsprofessoren,
    (de door de ziekenfondsen gesubsidieerde, dus alle,) geneesheren
    en al wie kinderbijslag trekt)
    rondloopt als sandwichvrouw/-man met vooraan en achteraan in grote letters:
    “Ik ben gevaarlijk voor jouw gezondheid.”.
    Het heeft geen zin te pleiten voor een scheiding van gezondheidzorg en staat, vermits deze onverenigbaar zijn
    Enkel de volledige afschaffing van de staat kan voor jouw gezondheid zorgen.

    Ja, maar ik heb enkel de link gemaakt tussen de staat en belastingen, niet met gezondheid.
    Geen nood hier is Milton Friedman.
    Maar voor ik Milton inroep wil ik eerst een definitie, een werkdefinitie, geven van het socialisme als de tussenkomst van de overheid in de economie.
    Terug naar Friedman, die schreef in 1980 in zijn boek “Free to Choose” dat overheidstussenkomst in ziekteverzekering bedoeld was of ingevoerd werd ten eerste omdat niet iedereen anders zulke verzekering zou kunnen afsluiten en ten tweede omdat dit de kosten zou verlagen. Het tweede argument, zegt Friedman, kan meteen verworpen worden, de overheid kan geen enkele economische activiteit efficienter uitvoeren dan de markt. Het eerste argument vergeet dat deze kosten toch door iemand moeten gedragen worden en in casu gedragen zullen worden door hen aan wie de bureaucraten van de ziekenfondsenmaffia (deze term ziekenfondsenmaffia is van mij en niet van Friedman) deze kosten opleggen. {Milton & Rose Friedman, “Free to Choose”, New York and London, Harcourt Brace Jovasnovich, 1980, p.115; in het Neederduytsch vertaald: Milton & Rose Friedman, “Aan Ons de Keus”, Amstelveen-Brussel, Acropolis, 1981, pp.140-141)

    Nu heb ik link gemaakt tussen belastingen en gezondheid, maar nu ontbreekt de link tussen de twee paragrafen. Die link wordt dan de volgende: Schaf belastingen af en dan sterft de ziekenfondsmaffia af. Maar dan komen onze vriendjes af met het anarcho-socialisme.

    Bij een volgende tussenkomst zal ik misschien de gelegenheid hebben om het anarcho-socialisme en anarcho-syndalisme te bespreken. Zoals onze zeer charmante Nuchtere Nederlander het stelt, zijn hun pemissen pure nonsens, maar laat me de kar niet voor de paarden spannen. E pericoloso sporgersi.

    Toch nog dit: heeft de val van de Berlijnse muur ons toch niet iets geleerd betreffende de waarde van het socialisme?

  4. Neen, het citaat is inderdaad uit de
    VrijheidsLIJST.

    Onafhankelijk hoe beduidend deze partij is, hun omschrijving van een aantal libertarische opvattingen is heel goed.
    Hub

  5. War zijn de onjuiste premisen die Nuchtere Nederlander in dit stukje ziet?

    Ik dacht dat het stukje alleen maar voor vrijheid in de gezondheidszorg pleit.

  6. [5]
    Ik citeer: "Mensen kunnen bijvoorbeeld prima voor zichzelf bepalen welke vorm van medische opleiding zij van hun arts eisen."
    Houdt dit niet in, dat een psychopaat prima voor zichzelf kan bepalen, welke vorm van medische opleiding hij/zij van zijn psychiater eist ?
    Waanzin of niet ?
    1. Een psychopaat (of een zwakzinnige) vormt nogal eens een direct gevaar voor de samenleving, zoals wij door aanrandingen van kinderen door loslopende TBS-ers nog onlangs hebben kunnen vaststellen.
    2. Een behandelend psychiater wordt -al dan niet terecht- geacht een "therapeutische" oplossing in zijn assortiment te hebben en die toe te passen.
    De vraag is complex en heeft behalve met persoonlijke vrijheid ook met maatschappelijke veiligheid en verantwoordelijkheid te maken.
    Conclusie: de premissen zijn veel te algemeen gesteld. Daarom noem ik dit waanzin.

  7. Wel, Nuchtere Nederlander, deze reactie is niet zo nuchter.
    Op de eerste plaats heeft de schrijver van het stukje het over de 99 % normale toestand.
    Omdat er uitzonderingsgevallen zijn, hoeven niet alle mensen verplicht onder een bepaald regime gebracht te worden. Of verhinderd worden om bepaalde middelen voor hun gezondheid aan te schaffen zoals vitamines en homeopathische middelen.
    En ik dacht dat in het libertarisme toch ook ruimschoots duidelijk gemaakt is dat personen die bewezen hebben gevaarlijk te zijn, zodanig behandeld moeten worden dat ze geen gevaar meer vormen.
    Het is juist dat de persoonlijke verantwoordelijkheid hierin een rol speelt. Die wordt overigens in het huidige systeem weggenomen of onmogelijk gemaakt.

  8. [7]
    ZORGCOMPLEX

    Sorry Hub, ik volg het even niet meer.
    Ik citeer: "Op de eerste plaats heeft de schrijver van het stukje het over de 99 % normale toestand. Omdat er uitzonderingsgevallen zijn, hoeven niet alle mensen verplicht onder een bepaald regime gebracht te worden. Of verhinderd worden om bepaalde middelen voor hun gezondheid aan te schaffen zoals vitamines en homeopathische middelen."
    Vraag 1: Welke normale toestand ?
    Vraag 2: Uitzonderingsgevallen ? Wie bedoel je: psychopaten, pasgeborenen, kankerlijders, suikerpatienten, boulemiepatienten, teringlijders, kraamvrouwen, reumapatienten, epileptici, AIDS-lijders, astmalijders …? Zijn het niet allemaal "uitzonderingen" ?

    Opmerking: Vitamine-preparaten en homeopathie zijn niet receptplichtig. In tegenstelling tot hetgeen je schrijft, lijkt (behalve op financiele gronden, zoals: bezuinigingen, failissement, mismanagement, corruptie, misbruik van regelgeving, contractbreuk, etc.) althans op grond van het systeem NIEMAND te worden verhinderd bepaalde middelen voor zijn gezondheid aan te schaffen, zoals vitamines en homeopathische middelen.

    Persoonlijke verantwoordelijkheid wordt in het huidige systeem JUIST NIET weggenomen. Er bestaat een Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO), waarin getracht is rechten (van de client en behandelaar) en plichten van (de behandelaar en client) zorgvuldig te omschrijven.
    Zie:
    http://www.hulpgids.nl/wett…

    Toch blijven er tal van problemen over. Ik noem slechts:
    1. Incompetent en willekeurig overheidsbeleid, incompetent en corrupt beleid van zorgverzekeraars, winstbejag van zorgverleners en -instellingen;
    2. Onduidelijke organisatorische en financiele structuren, gebrek aan toezicht;
    3. Onbekendheid van de client met medische diagnostiek en behandeling.
    4. Onbekendheid client met wet- en regelgeving op gebied van de gezondheidszorg;
    5. Onbekendheid clienten met werking medicijnen, ondanks allerlei voorlichting en internet;
    6. Onderschatting van belang van therapietrouw en opvolgen van gezondheidsadviezen.

    Zoals je ziet houden vele problemen geen verband met het systeem. Verandering of afschaffing van het systeem kan een deel van de problemen misschien oplossen, maar een heleboel niet. Een ding is zeker: er zullen heel veel nieuwe, ook onverwachte, problemen bijkomen.
    Problemen houd je altijd, maar afschaffing van het systeem is een sprong in de absolute duisternis. Nu probeert iedereen zolang mogelijk in troebel water te vissen, of nog te redden, wat er te redden valt.

    Conclusies:
    1. Het systeem is verre van volmaakt (zoals elk ander systeem): het zal langzaam vanzelf instorten;
    2. Receptplicht is op zichzelf geen probleem, wel de structuur van de zorg. Het stukje is geschreven door een leek en de premissen zijn onjuist. Het stukje is nonsens.

    Waarom laten we (wie ? een spontane club verontruste deskundigen ? of toch de regering ?) er niet eerst een commissie van onafhankelijke beroepsbeoefenaren, een bedrijfseconoom en een gezondheidsjurist naar kijken ?

  9. ik maak me grotere zorgen om de enorme macht van de zorgverzekeraars dan die van de overheid.

  10. GEZONDHEIDSZORG heeft kennelijk een grote belangstelling.

    Uit de discussie blijkt dat er veel facetten aan vast zitten en daardoor het gevaar groot is dat de schrijvers het over verschillende zaken hebben, en daardoor langs elkaar heen praten.
    Het zal zeker nodig zijn om daar nog meer en uitgebreider op terug te komen.

    Vanuit het libertarisme geredeneerd gaat het echter uitsluitend om de vraag:
    -willen we een maatschappij waarin ieder mens vrij is, (soeverein !) en over zijn eigen lichaam en eigendom mag beslissen/beschikken,
    -of willen we een samenleving waarin allerlei zaken (met dwang) geregeld worden door Big Brother?

    Het gaat er daarbij niet om of iets wel of niet gevaarlijk of nuttig of belangrijk is. Dat is de tweede vraag die opgelost kan worden als we het over het uitgangspunt eens zijn.
    Daarbij blijkt dan dat de oplossingen in de vrije maatschappij verreweg betere resultaten opleveren dan in de dwangmaatschappij.
    Op de site http://www.libertarian.nl staan talloze voorbeelden over talloze onderwerpen.

    Wat de gezondheidszorg betreft is het daarvoor belangrijk om het artikel van Karel Beckman:
    "Bevrijd de gezondheidszorg en het onderwijs" nog eens te lezen.
    http://www.libertarian.nl/N…

    PS. Ik vond onderwerp en discussie zo belangrijk dat ik er op de hoofdpagina nog eens naar verwezen heb!
    Hub

  11. [9] Als die zorgverzekeraars gedekt zij door de macht van de overheid, dan heb je gelijk.
    Als ze echter op de vrije markt elkaar zouden kunnen beconcurreren, dan hoef je je geen zorgen te maken.

  12. [9]

    HOEZO ZORGVERZEKERAARS ? ZIEKENFONDSEN !

    Sinds ik over ziekenfondsen gehoord heb (50 jaar geleden) is het gelazer met die jongens al aan de gang. Oorspronkelijk waren die opgezet als betaalbaar alternatief voor de armlastigen. Natuurlijk kon daarvoor geen volledige voorziening worden gegeven. Dat werd gaandeweg door vakbeweging en PvdA omgesmolten tot een verplichte verzekering voor alle werknemers onder een jaarlijks opnieuw vast te stellen loongrens. Nu hebben we de omgekeerde wereld: de ziekenfondsen verplichten de zorgverlener maximale zorg te verlenen tegen irreeel lage vergoedingen, terwijl de onafhankelijke zorgverleners (vrije beroepsbeoefenaren) horig zijn gemaakt aan de lakeien van de overheid: de ziekenfondsen.

Comments are closed.