Sociaal vangnet

Dit is een eufemisme voor bijstandsuitkeringen en andere uitkeringen. Dezen worden gefinancierd met geld dat van anderen is afgedwongen (belastingen). Anderzijds worden de mensen die in aanmerking komen voor deze uitkeringen onderworpen aan onder andere vernedering, schending van privacy en vrijheidsbeperkingen.

Barmhartigheid en solidariteit zijn deugden waarzonder onze menselijke maatschappij niet zou overleven. Maar zoals alle deugden, worden ook deze in een vrije maatschappij niet afgedwongen. Financiële ondersteuning van mensen die zichzelf niet economisch kunnen redden, is een taak voor particuliere vrijgevigheid, individuen en vrijwillig gevormde groepen die zichzelf hiervoor opwerpen.

Nederlanders geven met z’n allen ieder jaar miljoenen euro’s uit aan wat zij beschouwen als goede doelen, dit ondanks het feit dat de overheid al een flinke hap uit hun financieel bezit heeft genomen in de vorm van belastingen. Wanneer die belastingen niet geïnd zouden worden, zouden zij nog veel meer te besteden hebben aan giften. Ongetwijfeld is niet iedereen even barmhartig of solidair. “Eerlijkheid” is dan ook niet bereikbaar. Maar gelukkig hebben de meeste mensen een natuurlijke drang verantwoordelijkheid op zich te nemen voor hun minder fortuinlijke medemens. Hoe vrijer mensen zijn, hoe meer verantwoordelijkheid zij op zich kunnen en willen nemen. Anderzijds is er geen instantie zo onpersoonlijk, hard en meedogenloos als de overheid. Bij privé-gevormde ondersteuning kunnen geen wal en schip zijn om tussen te vallen. Uiteraard kunnen mensen met inkomen zichzelf indekken tegen toekomstige gebrek aan capaciteit om te verdienen door afspraken te maken met verzekeraars.

Het Nederlandse uitkeringsstelsel is zó groot en complex, dat de kosten van de uitvoering ervan mogelijk even hoog zijn als de bedragen die worden uitgekeerd. Een gezin zonder eigen inkomen kan in aanmerking komen voor algemene bijstand, bijzondere bijstand, een voorziening via de Wet Voorzieningen Gehandicapten, rechtsbijstand, tegemoetkoming studiekosten, kwijtschelding van gemeentebelastingen, kwijtschelding van betaling aan het waterschap, “teruggaafbelasting,” ziekenfonds, huursubsidie en tal van andere voorzieningen. Voor iedere voorziening zijn er ambtenaren, kantoren, enz. Als overgangsregeling van het huidige stelsel naar een vrije maatschappij, zou het zinnig zijn om al deze verschillende voorzieningen te combineren in één, namelijk de negatieve inkomstenbelastingaanslag. Deze aanslag zou gelijk met de positieve belastingaanslag geleidelijk uitgefaseerd dienen te worden.
Dit is één van de vele thema’s besproken op http://www.vrijheidslijst.nl