Een van de grondslagen van de rechtsstaat bestaat in de bescherming van het individu tegenover de staat. In een rechtsstaat kan dan ook nooit iemand veroordeeld worden uitsluitend op grond van een ambtsbericht door een organisatie als bijvoorbeeld de Algemene Inlichtingen en Veiligheids Dienst, AIVD. Hiervoor is namelijk nodig, dat een dergelijk bericht juridisch kan worden getoetst. Bij een inlichtingendienst is dat praktisch nooit het geval, omdat inlichtingendiensten hun bronnen en methodes niet plegen vrij te geven.

Sinds 11 september 2001 wil de Nederlandse regering hierin verandering brengen. Die heeft daarom een nieuwe procedure bedacht voor de behandeling van een “verdachte” van terrorisme. Ik citeer uit het persbericht van het kabinet van 29 april 2004: “Het kabinet sluit met deze nieuwe procedure aan bij Europese rechtspraak die beperking van de rechten van de verdediging aanvaardbaar acht als de staatsveiligheid in het geding is. (…) Verder wordt het bewijsrecht zo aangepast dat een ambtsbericht (van de AIVD, aut.) voortaan de status krijgt van een zelfstandig en volwaardig schriftelijk stuk waaraan de rechter zonder beperkingen bewijswaarde kan toekennen.”

Volgens deze regering behoeft het bewijs tegen een “verdachte van een aanslag tegen de staatsveiligheid” geen toetsing hoegenaamd om verdachte te veroordelen.

Hiermee wordt de rechtsstaat opgeofferd aan de willekeur van de dictatuur.

In november a.s. vindt in de Tweede Kamer de discussie plaats over het nieuwe wetsontwerp betreffende de toelating van AIVD-ambtsberichten als wettig bewijsmateriaal.

Deze week verschijnt het boek “Rechtsstaat in crisis” van de bekende advocate B. Boehler, waarin deze problematiek aan het licht wordt gebracht en ter discussie gesteld.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

3 REACTIES

  1. Volgens mij was het zelfs een hogere rechtbank die oordeelde dat het niet alleen picobello is als de politie een onderzoek begint n.a.v. een tip van de AIVD, maar dat het zelfs prima is om informatie verkregen door de AIVD als bewijs in een rechtbank toe te laten, zolang er geen reden is om aan te nemen dat de informatie op onrechtmatige wijze verkregen is.

    Woorden schieten te kort…

  2. [1]
    Ambtsberichten van de AIVD hebben geen "bewijskracht" op zichzelf. Die wordt er pas aan toegekend, indien de relevante feiten en procedures juridisch zijn getoetst.

    Blijkens het persbericht van 29 april, (zie: http://www.aivd.nl/publicat…)
    wil de regering de toetsing overlaten aan de rechtercommissaris en aan het ambtsbericht de status van bewijs toekennen.

  3. Sinds 2004 heb ik ruime ervaring met de z.g. ambtsberichten van de AIVD. Gebleken is dat de AIVD ambtsberichten de wereld in kan sturen zoveel ze willen, zij behoeven nog steeds niet aan te geven waar de ambstbberichten op worden gegrond. Voorbeeld: Een ex-vriendin van een asielzoeker neemt wraak op haar exvriendje de asiel-zoeker door de AIVD informatie toe te spelen dat hij een ,,opgeleide terrorist" is. De IND ziet haar kans schoon en weet de asielzoeker het predikaat <ongewenste vreemdeling> toe te kennen op grond van een ambtsbe-richt dat is geproduceerd door de afd.DDR !!! van de AIVD gebaseerd op op info van een <zeer kwetsbare betrouwbare bron.> De arme asielzoeker die al 10 jaar hier woonde en werkte is het land uitgezet. De rechter had geen enkele inzage in de bron van het ambtsbericht, de IND ook niet, de advocaten ook niet, de Landsadvocaat had wel die mogelijkheid maar maakte op advies van de IND daar geen gebruik van. Het blijkt dus, dat relevante feiten en procedures niet KUNNEN worden getoetst. Daarom is de AIVD een MACHTSBLOK geworden,waar Sevéke uit Nijmegen voor waarschuwde. maar ja die is dood nietwaar?

Comments are closed.