Parlementaire strip

Nu de parlementaire commissie Duijvestein (PvdA) de verschillende getuigen en deskundigen gehoord heeft, gaat hij een rapport schrijven. Helaas kunnen wij niet instemmen met de opdracht die deze commissie kreeg, die erop neerkwam erachter te komen, hoe het parlement “grip” zou kunnen krijgen op de executieve besluitvorming rond grote infrastructurele projecten. Sterker nog, wij betwijfelen sterk, of de commissie uberhaupt nodig is geweest.

Immers de kernvraag die door de Kamer van tevoren gesteld had moeten worden en die niet gesteld is, laat staan beantwoord, luidt: “Waar bemoeit de overheid zich mee? ”

Tijdens de hoorzittingen bleek, wat iedereen sowieso al van tevoren wist, namelijk hoe incompetent niet alleen onze overheidsorganen zijn, maar evenzeer, hoe incompetent onze volksvertegenwoordiging, kortom de hele Nederlandse politiek is.
Tijdens de drie weken durende opsomming van de schier ontelbare blunders is bijvoorbeeld nog eens naar voren gekomen, dat de toename van het containeraanbod uit Rotterdam, zeker de komende tien-twintig jaar, makkelijk door de binnenscheepvaart wordt opgenomen.

Nu het besluit tot het instellen van die commissie eenmaal was genomen, had de opdracht moeten zijn na te gaan, hoe de aanleg van Betuweroute en HSL had kunnen worden voorkomen. Dat antwoord is namelijk heel simpel: de verantwoordelijke overheidsorganen en volksvertegenwoordigers hadden naar het maatschappelijk veld (adviseurs, actiegroepen, getroffenen, etc.) moeten luisteren. Maar dat wist iedereen al. Tijdens deze herhalingsoefning is het opnieuw overduidelijk geworden, dat het maatschappelijk veld nooit au serieux is genomen, omdat alle beslissingen al waren genomen, voor het werd gehoord.)

Met andere woorden: onze volksvertegenwoordiging had zich de moeite van deze genante politieke striptease kunnen besparen.

In de toekomst dreigen echter de volgende problemen:
1) ofwel dat de Tweede Kamer gaat meeregeren, waarbij zijn controlerende taak uit het oog wordt verloren,
2) ofwel dat hij zich laat omkopen door allerlei vage lobbies. Immers ook de Tweede Kamer is gevoelig voor de verleidingen van de macht.

Te vrezen valt, dat bij het volgende grote project -de Zuiderzeelijn- een of beide problemen een hoofdrol zal gaan spelen, waarna opnieuw een parlementair onderzoek zal kunnen plaatsvinden, ditmaal in de vorm van een enquete -in de trant van de bouwfraude-.

Behalve onze eerdere suggestie -t.w. laat de overheid zich alsjeblieft tot haar kerntaken beperken-, resteert de sanctiemogelijkheid van Jan Marijnissen, die wij op deze site ook al eerder naar voren gebracht hebben: spreek bij apert wanbeleid de verantwoordelijke beleidsmakers civiel- en eventueel strafrechtelijk aan.
De ervaring leert helaas, dat voor het zover komt, ook die mogelijkheid wel zal worden afgekocht.
Het Parlement zou zich beter kunnen toeleggen op het terugdringen van overheidsbemoeiing door belastingverlaging, op herstel van maatschappelijke verhoudingen, op afschaffing van wet- en regelgeving en op afzegging van het EU-lidmaatschap en eventueel toetreding tot de EFTA-club.