Maandag schreven we over een mogelijke verbetering in de rechtsverhoudingen in Nederland door wetten te laten toetsen aan de Grondwet. (zie maandag 6 sept.)
Vandaag vergadert de Tweede Kamer over deze verbetering.
Deze toetsing is belangrijk onder andere omdat de Grondwet de burgers nog een klein beetje inzicht kan geven over hen rechten en dat deze niet zo gemakkelijk door de politici kunnen worden uitgehold.
Zelfs al is die Grondwet nog te lang, en zelfs al is ze te week door allerlei uitzonderingen te maken als het ” algemeen belang” (wat is dat?) daarmee gediend is.
Het ingediende voorstel is wel een verbetering, maar toch weer te slap:
“Bij aanvang van de vergadering debatteert de Kamer over het initiatiefwetsvoorstel van mevrouw Halsema (GroenLinks) dat in overweging heeft de Grondwet te wijzigen. Het initiatief wetsvoorstel beoogt de invoering van een beperkte bevoegdheid voor de rechter om wetten te toetsen en te kijken of zij al dan niet in strijd zijn met de Grondwet.”
Vandaag publiceert de Volkskrant een stuk over het Republikeins Genootschap
( http://www.republikeinsgeno… ) dat er naar streeft om van Nederland een Republiek te maken.
In de door hen voorgestelde nieuwe Grondwet staat wel een toetsingsrecht waarvoor een voordracht kan worden ingediend door een aantal instanties.
“Artikel 122: Een voordracht tot toetsing van [….] een wet dan wel een ander algemeen verbindend voorschrift kan worden ingediend door: [a. 5000 burgers , ….. e. de hoge raad of een ander tot de rechterlijke macht behorend gerecht]”.
We wachten vol spanning op de uitkomst
Hoewel ik die republikeinse grondwet zeker een verbetering zou vinden t.o.v. de huidige grondwet, is het nog een onding.
Zelfs de Europese grondwet komt er beter van af in vergelijking; Ik raad iedereen aan om Deel II te lezen; m.u.v. Titel IV is het nog niet eens zo’n heel slecht stuk.
Bovendien is de kans dat de Nederlandse en Europese wetgeving aan dát document wordt getoetst een stuk waarschijnlijker.
Natuurlijk zijn die ‘rechten op bescherming bij ontslag’ verfoeilijk, maar ik zie er meer in dan in die voorgestelde republikeinse grondwet.
Zal ik eens fijn een Libertarische Grondwet opstellen? Dan kunnen we met z’n allen fijn overheidje en burgertje spelen.
[1] Michiel,
Graag, als je een grondwet wil opstellen,is dat geweldig.
Ik daag je echter uit om de "libertarische Grondwet" die je "ergens" op deze HUBlog kunt vinden, te verbeteren!!!
Hier is hij:
**************************************************************************
* DE LIBERTARISCHE GRONDWET:
*
* ** ARTIKEL 1:
Geen persoon, groep personen of overheid mag geweld, dwang of fraude initiëren tegen geen enkel individu of zijn eigendom.
* ** ARTIKEL 2:
Geweld mag moreel en legaal uitsluitend gebruik worden als verdediging tegen degenen die artikel 1 overtreden.
** ARTIKEL 3:
Er mag nooit een uitzondering gemaakt worden op artikel 1 en 2.
**************************************************************************
Goed Nieuws??
Ik begreep uit een nieuwsbericht dat de Kamer er over denkt om de toetsing te gaan invoeren.
Nog niet goed kunnen lezen, maar het klinkt positief!
[2]
Heh, bedankt, die had ik nog niet gezien; echter, wat doen we met kinderen? Zijn die eigendom van de ouders, of zijn het volwaardige individuen? In hoeverre mate moeten de rechten van kinderen voorrang krijgen over het voogdijschap van ouders?
Het is me opgevallen dat libertariërs daar vaak heel verschillend over denken.
Aangezien het bij voogdij in feite gaat over langdurige vrijheidsberoving van individuen, lijkt me het verstandig om dit in een grondwet vast te leggen.
[4]
Michiel,
Niemand kan een ander mens bezitten. Dus ook een ouder ‘zijn’ kind niet.
De ouder is echter verplicht in het levensonderhoud van het kind te voorzien tot het zelfstandig is. Het kind heeft er immers geen zeggenschap in gehad geboren te worden en aangezien een baby zonder verzorging sterft is dit een vorm van schade die de ouder aan een ander mens toebrengt die gecompenseerd dient te worden.
Er loop momenteel een interessante rechtzaak van een zwaar gehandicapped meisje tegen haar ouders. Zij verwijt hen dat zij haar niet hebben geaborteerd toen zij bij prenataal onderzoek ontdekten dat hun dochter zeer zwaar gehandicapped geboren zou worden en een uiterst lage kwaliteit van leven zou hebben. Voor de ellende die haar ouders haar zo hebben bezorgd eist zij nu een financiële compensatie. Terecht, lijkt mij.
De libertarische visie op het hebben van kinderen is te vinden op: http://www.takingchildrense…
[5]
Oh, en als een driejarige geen DKTP-prik wil omdat hij of zij bang is van de naald, moet de verpleegster de wil van het kind dan respecteren boven de wil van de ouders?
Misschien ben ik niet libertarisch genoeg ingesteld, maar de methode op die website kan ik niet serieus nemen.
[6] Het belang van het kind dient te prevaleren. Het kind bezit nog niet het oordeel des onderscheids en dient door zijn ouders beschernd te worden.
hugo van reijen
[6]
Naar mijn mening stelt Michiel een volstrekt legitieme vraag. Tot dusver heb ik op deze en andere soortgelijke vragen nog geen antwoord gekregen. Mij dunkt, dat een goede juridisch geschoolde paedagoog of een goede paedagogisch geschoolde jurist hier wat duidelijkheid in zou kunnen brengen. Maar daarna zou ik toch handelen naar bevind van zaken en overige omstandigheden.
Oh, en dan heb je nog ouders, die vinden, dat ze i.p.v. hun kind te laten vaccineren het liever een vitamine-C kuur geven, als het ziek wordt.
In Staphorst willen ze geen polioprik, zodat daar het poliorisico hoger ligt.
Als ik in die streek woonde, zou ik die prik wel laten geven, denk ik.
Kortom, als het libertarisme er geen raad mee weet, hangt het er ook vanaf, wat je denkt te weten, wat je intuitie is en/of uiteraard wat de risico-analyse oplevert.
[6]
Michiel,
Het is erg simpel. Zolang het kind nog niet zelfstandig kan zijn, zijn de ouders gehouden hun kind geen schade toe te brengen c.q. het voor schade te behoeden.
Daar hoort niet alleen een goede voeding bij (ook al lust het kind geen spruitjes) maar ook een goede gezondheidszorg (zoals die DKTP-prik).
Doet men dit niet (bijv. uit religieuze overwegingen, zoals in Staphorst) en ondervindt het kind daardoor schade, dan heeft het kind het libertarische recht zijn ouders voor de rechter te slepen, net zoals die gehandicapte dochter heeft gedaan.
[9]
Dus we hebben het wel degelijk over langdurige vrijheidsberoving van individuen? Dan lijkt me het verstandig dat bij wet te regelen, al is het alleen al om duidelijk te maken dat kinderen een uitzondering zijn op de regel.
[10]
Michiel,
Een wet is nergens voor nodig. In een libertarische samenleving doet zich dit voor bij alle wilsonbekwamen, d.w.z. mensen die in principe niet (of nog niet, zoals bij opgroeiende kinderen, of niet meer, zoals bij demente bejaarden) in staat zijn een rationele afweging te maken.
Bijv. iemand die niet weet wat een DKTP-prik voor zijn gezondheid betekent, maar die wel wilsbekwaam is (dus wel in staat is dit onderwerp rationeel te benaderen) kan daarover nadere informatie inwinnen en dan zijn eigen afweging maken. Natuurlijk kunnen zijn emoties de overhand krijgen bij het zien van de scherpe naald, maar als die heftige emoties hem verhinderen die prik te krijgen heeft toch niemand anders het recht hem daartoe te dwingen. Hij heeft als wilsbekwame immers de mogelijkheid wél goed voor zichzelf te zorgen. Dat hij daar, om wat voor reden dan ook, anders over beslist is zijn zaak.
Wilsonbekwame mensen (kinderen, geestelijk gehandicapten, demente bejaarden) zijn per definitie niet in staat voor zichzelf te zorgen ook al zijn alle omstandigheden daarvoor aanwezig. Bij mensen die later in hun leven wilsonbekwaam zijn geworden is dat een kwestie van ‘pech gehad’ (verstandige mensen nemen uiteraard hun voorzorgen voor het geval dát). Maar kinderen zijn vanaf de geboorte de verantwoordelijkheid van de ouders.
Een kruipende baby die nog nooit een hete kachel heeft gevoeld en aangetrokken wordt door het vuur is nog niet in staat een rationele afweging te maken of het wel zo verstandig is die hete kachel aan te raken. Als zijn moeder hem dan (tegen zijn zin !) wegtrekt doet zij slechts haar plicht. En als die baby geen groente wil eten is het niet nodig de baby met geweld daartoe te dwingen, er zijn alternatieven genoeg. Maar als het kind helemaal niets meer wil eten is het haar plicht het kind toch in leven te houden (bijv. via een voedingsinfuus). Schadelijke dwang is uiteraard uit den boze.
Naarmate het kind opgroeit zal het echter over steeds meer onderwerpen een rationele afweging kunnen maken. Zo is het voor een 8-jarige kankerpatiënt die door de artsen is opgegeven volstrekt mogelijk een afweging te maken of hij voor pijnbestrijders en een natuurlijke dood dan wel voor een snelle euthanasie moet kiezen. Het is dan niet toegestaan dat ouders hun mening aan het kind opdringen.
De ouder blijft echter altijd verantwoordelijk voor die zaken waar je het kind niet op kan aanspreken, zoals erfelijke eigenschappen en kwaliteit van de opvoeding. Gaat het op die punten later mis met het kind (bepaalde vormen van jeugdcriminaliteit bijv.) dan kunnen de slachtoffers ook de ouders voor de rechter slepen.
Comments are closed.