Toen we gisteren iets positiefs over versoepeling van minimumloon schreven, hadden we er nog geen idee van dat dit bij de politici zo’n commotie teweeg zou brengen.
Ik viel midden in een TV uitzending van een soort spoedzitting van de Tweede Kamer over dit minimumloon.
Aart Jan de Geus (CDA) probeerde op slappe manier over te brengen dat hij er wel zou naar kijken, maar er niet aankomen! Leek erg Christelijk!
Maar de linkse jongens en meisjes vonden dit al zonde, en dienden zelfs een motie van wantrouwen in. Die overigens werd afgekeurd.
Jan Marijnisse, Femke Halsema en Wouter Bos waren in koor tegen elke gedachte over verlaging van het minimumloon. Elke keer als er naar voren gebracht werd dat het [een te slappe] poging is om de groep werkloze bijstandtrekkers aan werk te helpen, werd daar niet eens op ingegaan. Die kunnen meedogenloos in de bijstand blijven.
Ook Lodewijk de Waal deed nog een duit in het zakje door een soort verachting uit te spreken over personen die alleen maar durven denken aan verandering van dit minimumloon!
Natuurlijk is het fijn als mensen een loon verdienen dat hen “fatsoenlijke” levensomstandigheden oplevert. Wij zouden wat dat betreft graag zien dat alle lonen nog veel hoger waren.
Maar dat kan alleen bereikt worden als er meer geproduceerd wordt. Alleen dan kunnen we het ook consumeren.
En daar zit een probleem. Er wordt niet voldoende geproduceerd. De productie in Nederland is te laag. De productie gaat naar landen die het beter, goedkoper doen.
Een voorbeeldje: Kennissen wilden nieuwe gordijnen. Na uitzoeken van de stof moesten de gordijnen genaaid worden. Na het opmeten van de juiste maten, werd door de leverancier de stof met instructies naar Polen gestuurd. Daar werden de gordijnen genaaid en teruggestuurd naar Nederland en door de leverancier opgehangen. Dat heen en weer sturen en naaien in Polen bleek veel goedkoper te zijn dan het werk in Nederland te laten uitvoeren.
Zouden er in Nederland geen (werkloze? of in bijstand?) naaisters zijn die het graag voor hetzelfde bedrag als de Polen gemaakt hadden?
Deze bijstandswerklozen zijn door de meedogenloosheid van die linkse politici echter gedoemd om de rest van hun leven daar te blijven hangen. Zij krijgen geen kans zich waar te maken of ervaring op te doen waardoor ze daarna meer kunnen verdienen.
