Er wordt de Nederlandse burger keer op keer verteld, dat iedereen begrijpt, waarom Nederland de broekriem moet aanhalen, n.l. omdat dat sprookje wordt herhaald.
Nu worden vele sprookjes herhaald, daar zijn het immers sprookjes voor. Maar sprookjes hebben ook een reele betekenis, wat betekenen de Sprookjes van Zalm ?
Herhaling
Sprookjes worden herhaald, wanneer de kinderen het verhaal de moeite waard vinden. Het is een avontuur, een ontdekkingsreis. Zij zoeken eigenlijk al naar de diepere betekenis ervan. Daarom laten ze sprookjes graag opnieuw vertellen. En de verteller vindt het ook de moeite waard sprookjes opnieuw te vertellen. Hij wil het avontuur meebeleven. Bij de Sprookjes van Zalm ligt dat wat minder genuanceerd, net als bij de Sprookjes van Goebbels tijdens WO II. Die worden verteld, omdat de regering het leuk vindt zijn zakken en die van een stel vriendjes te vullen en de bevolking te terroriseren. Bovendien worden de Sprookjes van Zalm steeds ongeloofwaardiger. De burgers zijn ze dan ook meer dan zat.
Niet van gisteren
Immers, dat we binnen afzienbare tijd met de gevolgen van een betrekkelijk grote veroudering te maken hebben, weten we al sinds het begin van de babyboom (1945). Er zijn dan ook in de jaren negentig (toen het economisch zo goed ging) al diverse effectieve maatregelen genomen. Zo is bijvoorbeeld door de WAO-maatregel in 1992 de instroom van de WAO nu aanzienlijk verminderd. Op dat vlak hoeft geen nieuwe maatregel te worden genomen, integendeel (Prof. Sweder v. Wijnbergen, Netwerk 1-10-2004). Bovendien hebben de pensioenfondsen die bui ook al lang zien aankomen.
Plotsklaps
Het is daarom op zich heel vreemd, dat de regering (n.b. tegen de zin van de pensioenfondsen !) op deze gebieden plotsklaps allerlei nieuwe maatregelen neemt, die de samenleving tientallen miljarden euro’s extra gaan kosten. Plotsklaps blijkt de regering vele miljarden extra nodig te hebben. Op alle mogelijke manieren wordt de nationale economie verder uitgeperst. Dit gaat zelfs zover, dat de regering de eerder toegekende subsidie voor de instandhouding van historisch-cultureel erfgoed als de St.Jan in Den Bosch (die behoort tot de Nederlandse roemruchte “kanjermonumenten”) plotsklaps intrekt. Die mag langzaam instorten. Waar dat extra geld allemaal naar toe gaat, vertelt hij er nooit bij. De Sprookjes van Zalm worden tot vervelens toe herhaald.
Wat betekenen de Sprookjes van Zalm dan reeel ?
Tegenwoordig moeten wij vaststellen, dat de regering op grote schaal publieke middelen aanwendt om het EU-lidmaatschap te betalen. Bovendien vertelt de regering het sprookje -bij herhaling dus-, dat Nederland de EU nodig heeft voor de economie. De vraag is dus: welke economie bedoelt de regering ? Zoals bekend is Nederland sinds enkele jaren nettobetaler aan de EU, waar steeds meer arme landen bijkomen, die wel een “investerinkje” (EU-subsidie) kunnen gebruiken (nieuwe lidstaten, Turkije, etc., etc.,etc.). M.a.w. :
1) De EU heeft Nederland nodig en niet andersom.
Volgens de regering zal het dus zo zijn, dat terwille van het sociaal-economisch evenwicht in de EU de Nederlanders hun welvaartsniveau en hun culturele erfgoed zullen moeten opgeven ten gunste van de arme nieuwe lidstaten. (Of die lidstaten daar zelf beter van worden is, gezien het Eurocommunistisch systeem, maar helemaal de vraag -denk bijvoorbeeld aan voormalig Oost-Duitsland, dat ondanks allerlei extra investeringen na 15 jaar nog steeds ca. 30% werklozen telt). Maar wij zien nog iets heel anders gebeuren:
2) De Nederlandse regering laat onze cultuurhistorische monumenten en kathedralen doelbewust instorten, ten behoeve van Islamitische godshuizen. Dat is wat genoemd wordt de multiculturele samenleving. En dat is einde verhaal.
