Stakingen betekenen meestal dat mensen die in een dienstverband werken, zeggen dat ze niet komen werken.
Meestal omdat ze “iets” willen. Maar is dat dan contractbreuk?
Ze hebben een contract met hun baas. Als bij een aankomende staking de werkgever geen verlof geeft, houdt de werknemer zich dus niet aan zijn contract. En dat is contractbreuk.
En de werkgever kan zijn contract met de klant niet houden.
De werkgever zou dan dus onmiddellijk de persoon die staakt, kunnen ontslaan.
Dat gebeurt meestal niet omdat de werkgever dan met een ander probleem komt te zitten: hoe krijgt hij weer snel genoeg vervangende werknemers. Bovendien, in dit ingewikkelde klimaat van wetgeving, heeft hij ook dan weer een ontslagvergunning nodig!
Toch heeft Ronald Reagan en Margaret Thatcher dat gedaan en daarmee stakingen opgelost en afgewend.
De bedrijven die nu schadevergoedingen zoeken, zouden dit ook eens kunnen overwegen.
Er is nu sprake van staking ook door de politie.
Wel, dan zou de overheid dit voorbeeld zeker moeten volgen!
