Voetbal en geweld.

Eindelijk is er eens een wedstrijd stopgezet door de houding en geschreeuw van supporters.

Het is goed om eens een voorbeeld te stellen. Toch blijft het een gecompliceerde situatie, al is het alleen maar dat veel goedwillende, onschuldige mensen benadeeld worden.

De kwestie is onder andere gecompliceerd omdat je de vraag kunt stellen of binnen in het stadion een openbare ruimte of een privé ruimte is. In het eerste geval zou de overheid inderdaad voor de openbare orde (mede?) verantwoordelijk zijn. Als het een privé ruimte is, dan zou de overheid er niets mee te maken moeten hebben. Dat zou in een vrije libertarische maatschappij zo zijn.

Dan is er verder de kwestie van WAT de spreekkoren schreeuwen.
Libertarisch gezien zou ik zeggen dat een belediging alleen maar pijn doet door de opvatting van de “beledigde”. Hij kan zeggen, laat ze maar schreeuwen, ik hoor het niet, ik trek me daar niets van aan. Ze hebben immers ongelijk.
Om voor de hoer van PSV uitgemaakt te worden, kan de scheidsrechter dan gewoon naast zich neerleggen.
Beledigingen zijn uiteraard niet netjes, ze zijn onfatsoenlijk en de eigenaar van het stadion kan zeggen dat hij dat in zijn huis niet tolereert.

Op het moment dat er echter “bedreigingen” (met geweld) worden geuit, verandert de zaak. “Hamas, Hamas, alle joden aan het gas” is een duidelijke bedreiging met geweld.
Terecht moet daar een eind aan gemaakt worden. De bedreigers opgepakt en gestraft.