Toen ik nog in Amsterdam woonde, bracht ik uit Istanbul mee een schitterende koperen schoenpoetsinstallatie met wel 36 koperen flacons.
In het trotse bezit van dit attribuut schreef ik een brief aan de overheid met het verzoek mij een vergunning te verlenen tot het poetsen van schoenen op de openbare weg.
Na een grondig onderzoek door de politie werd de vergunning geweigerd, omdat ik wellicht de belangen zou schaden van mijn collega in spe de Heer Avkapan, de enige andere officieel erkende schoenpoetser in de stad Amsterdam.
Het was mij een raadsel, waarom de overheid door het verlenen van een feitelijk monopolie voor de gehele stad aan collega Avkapan iedere concurrentie op deze markt wou voorkomen. Ook was het mij onduidelijk hoe de overheid kon menen dat mijn toekomstige collega de gehele schoenpoetsbehoefte van de stad kon dekken.
Ik ging derhalve in beroep en werd na enige tijd op het stadhuis ontvangen door vijf juristen van de stad Amsterdam die zich naar het bleek reeds in de materie verdiept hadden en een serieuze studie hadden gemaakt van de vooruitzichten op de schoenpoetsmarkt in de hoofdstad.
Een vurig pleidooi van mijn zijde voor meer concurrentie op deze markt werd door hen goed ontvangen. Na de dames en heren er op gewezen te hebben, dat zij op het stadhuis wel werkten, naar niets produceerden, namen wij als de beste vrienden afscheid.
Na enige tijd werd ik opgebeld door een ambtenaar van het stadhuis die een locatie aan het zoeken was welke geschikt was voor het poetsen van schoenen. De gemeente opperde het Leidsebosje: een locatie die geacht werd de belangen van de op het Stationsplein opererende heer Avkapan niet te schaden.
Toen na het betalen van een bescheiden bedrag aan leges de vergunning bij mij op de deurmat viel, berekende ik dat de hele procedure aan de gemeente Amsterdam een bedrag van circa f 5.000,00 gekost had. Sindsdien ben ik van mening dat het stadhuis beter gesloten kan worden en de enkele ambtenaren die nodig zijn, beter door een particulier winkeltje vervangen kunnen worden. Dat zal ongetwijfeld de benodigde diensten tegen een fractie van de vroegere kosten uit kunnen voeren.
Hugo van Reijen
[Red: Het meest frapperende van dit verhaal is misschien nog dat dit echt gebeurd is!]
