Op een mooie dag in Lissabon ( 2001 ???) besloten de EU politici dat het toch wel fijn zou zijn als de EU in 2010 de sterkste economie op de wereld zou zijn.
Uiteraard zou dat ook de “machtigste”betekenen, en macht is wat politici willen. Jammer voor hen dat het gaat mislukken!

Ze vierden feest in de gedachte dat ze al de machtigste waren, gingen naar huis en probeerden hun plan te verwezenlijken. Natuurlijk door regels, wetten en voorschriften.

Al vlug merkten ze dat de voorsprong die de VS hadden, alleen maar groter werd. Wat te doen? U raadt het al, er moest een commissie komen. Ze vonden dat Wim Kok, met zijn Commissariaten bij Shell, ING en nog een paar, daar wel eens wat over zou kunnen zeggen. Wim breidde zijn commissie uit met allerlei lieden uit industrie, onderwijs en vakbonden, en kwam met een briljant plan:
Het (uitgelekte) plan van 5 hoofdpunten bevat 2 goede gedachten:
–Zorg nu eindelijk eens dat er inderdaad een vrij verkeer van goederen, kapitaal en diensten in de EU wordt verwezenlijkt. (ik mis in mijn informatie hier het vrij verkeer ook van personen. Maar dat heeft misschien ergens anders gestaan??)
–Verlicht administratieve lasten bij bedrijven. Dit is in ieder geval een stapje in de richting van het geheel weghalen van die overheidslasten.
Er is één twijfelachtig punt: Maak EU aantrekkelijk voor “onderzoekers”. Klinkt goed als dit betekent haal ook daar de overheidsbemoeienis weg. Maar als het betekent dat je die personen moet aantrekken met allerlei door de belastingbetaler gefinancierd lekkers, dan valt het in de foute categorie. Net als de volgende twee punten:
—Ontwikkel (overheids)strategieën voor levenslang leren en actief ouder worden! Al weer verder zorgen, regelen, betuttelen. Gewoon barrières weghalen, mensen het geld dat ze verdienen laten houden, zou veel beter zijn.
—Meer eco-vernieuwingen stimuleren. Uiteraard met belastinggeld. Pieter van Geel zal zeer tevreden zijn. Bij voorbeeld nog meer belastinggeld naar Rusland voor emissierechten.

En of dit nog niet genoeg is om het plan te doen mislukken, komt daar nog overheen dat ieder EU land zijn eigen plan MOET ontwikkelen, en dat het EU bestuur (Commissie) daar dan bovenop moet zitten met strenge controles.
Een nieuwe hoge Autoriteit hangt al boven onze hoofden: de Autoriteit Biggest Brother in the world.

En of dat dan nog niet genoeg is, adviseert Wim ook nog om maar wat te sjoemelen met het in marmer gebeiteld stabiliteitspact en de kosten op toekomstige generaties af te wentelen.
Ook dreigt hij nog dat als de EU zijn plan niet volgt, dat hij dan nooit meer iets voor de EU zal doen!!
Maar daar hoeven ze niet bang voor te zijn. Ze kunnen hem immers tot hoofd van de uitvoeringscommisie benoemen.

De reacties van de diverse staatshoofden waren zoals te verwachten: Heel veel lof over het plan Kok, maar er moet wel niet worden gerekend op de uitvoerbaarheid. De persoonlijke belangen van de diverse polotici mogen niet geschaad worden!

Het zielige en trieste van het hele verhaal is dat het best mogelijk te verwezenlijken is om de EU de sterkste economie van de wereld te maken. Eenvoudig het advies opvolgen van die Franse econoom die aan koning Lodewijk (de zoveelste) het advies gaf: “Laissez Faire”.
Eenvoudig :”Overheid, laat ons met rust, bemoei je er niet mee, en je zult versteld staan van de resultaten”.