De grote roerganger is miraculeus hersteld van zijn etterende rechtervoet, maar nu blijkt JP toch weer een andere aandoening te hebben, die vaak bij schapen voorkomt.
In de roerige nasleep van de rituele slachting van Theo van Gogh geeft de premier blijk van zijn totale onvermogen en onnozelheid. Op twee november was Balkenende nergens te bekennen. Niet bij de plaats delict en ook niet op het ‘feestje’ van van Gogh’s grootste vrind Cohen op de Dam.
Het enige wat hij eruit weet te persen is een afstandelijke verklaring en een afkeuring van geweld. Vervolgens, als in heel Nederland de pleuris uitbreekt en moskeeen, kerken en scholen in lichterlaaie staan, als handgranaten door de straten van Den Haag vliegen en duidelijk wordt, dat in Nederland een hele grote groep Moslim radicalen ronddwaalt, gaat JP vrolijk op de Cohen toer. “De boel bij elkaar houden” is het devies, ook van onze premier. Per helicopter ging hij naar Uden, om polshoogte te nemen bij de afgebrande school. Daarna naar de Antheunisstraat in Den Haag, waar hij de buurtbewoners probeert te sussen.
Ik sluit er geen weddenschap meer over af, maar dit lijkt toch sterk op een gevalletje scrapie.
Pamela Hemelrijk wist het deze week treffend te formuleren in haar column in Metro; De machthebbers vrezen hun eigen bevolking. In plaats van alles op alles te zetten om de bevolking te beschermen tegen meer terreurdaden, worden thans moslimscholen en moskeeen bewaakt, om toch vooral de eigen bevolking in bedwang te houden.
Drie jaar na 9/11 wordt het toch tijd dat men ook in Den Haag eens wakker wordt. Het is oorlog! In dit land proberen bepaalde groepen de staat te ondermijnen. Ook vanuit Libertarisch oogpunt lijkt het mij volstrekt gerechtvaardigd, dat onze vrijheden te vuur en te zwaard worden beschermd tegen middeleeuwse moslimfundamentalisten.
Balkenende als opperbevelhebber in de strijd tegen het terrorisme. Helaas, bij deze gedachte breekt bij mij eerder het angstzweet uit dan bij de gemiddelde terrorist.
