Hoewel de PvdA in de peiling zo langzaam aan richting een absolute meerderheid stijgt, is de partij ideologisch volledig de weg kwijt. Of misschien toch niet?
Vroeger, dus voor Opa Kok de ideologische veren van de partij afschudde, was het volstrekt duidelijk waar de PvdA voor stond. Herverdeling van kennis, macht en inkomen. Tegenwoordig ligt dat allemaal wat moeilijker. De partij zonder ideologie leed in 2002 een dramatische verkiezingsnederlaag en na het rapport ‘De kaasstolp aan diggelen’ werd besloten dat de Partij van de Arbeid eigenlijk toch wel duidelijke beginselen moest vastleggen. Want “Sociaal Democratie”, wat is dat eigenlijk? (‘het anti-socialistische manifest’ van Pamela Hemelrijk is een duidelijke uiteenzetting van de ins en outs van het socialisme, maar is uiteraard voor de PvdA niet te gebruiken…). Terug naar de oude socialistische stokpaardjes kon niet meer sinds het grote voorbeeld, de Sovjet Unie, in elkaar is gestort. Daar trapt het volk niet meer in. Onder leiding van het verse bloed van Woutertje Bos en Ruud Koole is de afgelopen tijd naarstig gezocht naar een nieuwe ideologie en waarrempel men heeft het gevonden.
Althans, dat denken Bos en Koole. In Trouw verscheen onlangs een interview met beide lichtpunten, waarin zij hun nieuw gevonden partijbeginselen uit de doeken doen. Hoewel er nog wel wat aan te merken valt op hun uitspraken, was ik blij verrast…
De vrijheid van elk individu is het leidinggevende beginsel van de sociaal democratie volgens Bos en Koole. Ja, u leest het goed, VRIJHEID! In het interview blijkt, dat de socialisten ‘in de regio’ er ook nog wat aan moeten wennen. “De volgorde moet zijn sociale rechtvaardigheid, solidariteit, democratie, duurzaamheid en (dan pas) vrijheid”, aldus de afdeling Zeist. Ruud Koole pareert: “Mijn stelling is dat een sociaal-democraat bij twijfel moet zeggen: ik kies voor vrijheid. Maar dan ook de echte vrijheid voor iedereen en niet slechts consumentenvrijheid”. Hij vervolgt “De vraag is of emancipatie een groepsideaal is of, uiteindelijk, een ideaal voor het individu. Dat laatste, zou ik zeggen”.
Hoewel het hele artikel vol staat met geleuter dat alleen sociaal democraten over hun lippen krijgen, lijkt hier toch sprake van een vrij radicale koerswijzing van de Partij van de Arbeid. Eerlijk waar, ik heb hiervan geen woord zelf verzonnen. Neem eens een kijkje op http://www.wouterbos.nl, waar het hele interview is te vinden.
Helaas hebben de heren nog niet de moed opgevat, om ook de economische vrijheid tot speerpunt te maken. Ik stel voor, dat het Libertarisch Centrum een paar interessante boeken naar Woutertje stuurt (uiteraard met een factuur), zodat hij leert dat contradicties niet bestaan en dat A altijd weer A blijkt te zijn. Laat Wouter er zelf achter komen, dat kiezen voor persoonlijke vrijheid ook een keuze voor economische vrijheid is. Zodra hij niet meer alleen de bel hoort luiden, maar ook nog de klepel weet te vinden, kan hij de PvdA omtoveren tot een Libertarische Partij. Op naar de 50 zetels!
