Allerlei pogingen om Turkije in de EU te krijgen, lopen al vele jaren. Vandaag is er een hoogtepunt, en het spel is in een pokerfase.
De 25 EU-staatshoofden hebben voldoende aan hun achterban laten merken dat zij er toch voor hun land iets hebben uitgesleept, dat zij zich sterk hebben opgesteld, en dat ze nu akkoord zijn ALS Turkije nog iets toegeeft. Het hoofdpunt is daarbij de erkenning van Turkije van Cyprus. (Troefkaart voor Cyprus).
Op zich logisch, want je kunt toch niet onderhandelen met een club als je daar een van de leden niet erkent. Maar stel dat Turkije Cyprus nu erkent, en uiteindelijk zouden de onderhandeling uitlopen op een niet-toelaten, dan heeft Turkije “verloren”. Grote jongens onder elkaar zouden een oplossing vinden zodanig dat die erkenning nu wordt geregeld, maar pas ingaat bij volledig lidmaatschap. Of iets dergelijks. Maar of de onderhandelaars daar al aan gedacht hebben?
Eng is de waarschuwing van Moammar Gadhafi dat het gevaarlijk wordt voor de EU als Turkije lid wordt. Hij vergelijkt dat met het binnenhalen van het paard van Troje! Islamitische extremisten, inclusief Bin Laden, juichen al voor de nieuwe gelegenheden die dit schept.
De Denen hebben vooruitlopend op het binnenkomen van de Turken hun beroemde Zeemeermin al gekleed in een zwarte burka!
Maar nu al zweeft om Jan Peter Balkenende het waas van een groot staatsman! Hem is het straks gelukt om Turkije binnen te halen. En alle Nederlanders kunnen dan trots zijn omdat er iets groots is verricht, waar ze eigenlijk wel tegen waren.
Een mooi voorbeeld van ware “democratie”!
Als je overigens al de genoemde voordelen voor “ons” van die toetreding bekijkt, dan hoeft er helemaal geen toetreding te zijn. Gewoon de grenzen openen voor de economie is dan ruim voldoende. Gewoon Vrijheid. Gewoon libertarisch.
P.S. Niet alle Turken zijn “extreem-islamisch”. Zonder politieke en religieuse ambities zou de wereld een paradijs kunnen zijn! Zie het verhaal van een Turk op de LIBERTARIAN INTERNATIONAL site:
http://www.libertarian.to/N…
