Onlangs hoorde ik van een bevriende middenstander dat hij op het postkantoor geen postzegels voor een bedrag van € 39 kon kopen, toen hij wilde betalen met € 39 in € -een en -twee cent muntjes.
Nu is het vertrouwen van libertariers in (overheids) munten natuurlijk toch al niet zo hoog, maar om het nu al in de praktijk bevestigd te zien…..
Een overheidsmunt is gebaseerd op vertrouwen, want de waarde van het papier en inkt is minder dan een fractie van wat er op dat bankbiljet staat. En op zich hoeft dat geen probleem te zijn: als ik u een schuldbekentenis geef, heeft u daar in het algemeen ook geen moeite mee.
Lastiger wordt het als ik op mijn schuldbekentenis, later niet het volle bedrag terugbetaal. Dat is niet alleen onprettig, maar ook onbetrouwbaar.
Waar wij hier vaak op wijzen is dat die overheden door inflatie of door zich niet aan stabiliteitspakten te houden, u elk jaar minder terugbetalen op hun schuldbekentenissen aan u: de bankbiljetten.
Vandaar ook hier de artikelen over goud ( en dat bankbiljetten ooit door goud gedekt waren): om aan te geven dat er of waarde achter moet zitten, of dat het vertrouwen er moet zijn/blijven.
En gezien het gemak waarmee vertrouwen door ‘democratisch’gekozen overheden weggevaagd wordt, wilde ook ik u weer eens waarschuwen niet onbeperkt vertrouwen te hebben in onze EURO’s.