De bavianenparochie

In een dierentuin in de VS zaten eens twintig bavianen opgesloten in een grote tropische kas.

Ze kregen elke dag behoorlijk te eten, maar een banaan was er nooit bij. Dat was dus toch een beetje afzien. Maar op een goede dag, als de kolonie wakker wordt, hangt er bovenin het midden van de kooi een heerlijke banaan aan een touwtje. Maar geen aap die er bij kan…

Wel ligt er een vouwladder. Na korte tijd ontdekt de slimste van het stel, hoe hij die ladder kan inzetten om de banaan te pakken te krijgen. Maar bij de eerste hap, worden zijn kornuiten nat gespoten. De hel breekt los, maar de lekkerbek kan rustig zijn banaan opeten. Zodra hij op is, houdt het natspuiten ook op. De rust keert weer.

De volgende ochtend, als de club ontwaakt, hangt er weer een banaan bovenin de kas. De ladder is weer opgevouwen. De eerste aap die de banaan ziet, zet de ladder weer op. Maar zodra hij de banaan aanraakt, begint het waterballet opnieuw. Het is een gekrijs van jewelste, maar pas als de gelukkige zijn banaan verorberd heeft, houdt het spuiten ook op.

Op de derde dag: weer een nieuwe banaan, de club wordt vroeg wakker: de eerste die wakker wordt, zet de ladder op, maar zodra een ander hem in de smiezen krijgt, wordt hij onderuit gehaald en stort hij vreugdeloos ter aarde. De banaan blijft hangen en het natspuiten blijft achterwege. Af en toe wordt er nog een vertwijfelde poging gedaan, maar elke poging wordt door de rest van de club daadkrachtig in de kiem gesmoord. Dit gaat enkele dagen zo door. Geen enkel clublid, die het waagt de ladder aan te raken, laat staan op te zetten.

Op een goede dag voor het krieken van de ochtend wordt er een baviaan uit de troep gehaald en vervangen door een andere. Als de jonge rekruut de banaan ziet en op het idee komt om de ladder op te zetten, krijgt hij een enorm pak slaag van zijn kameraden: de banaan blijft hangen.

De volgende ochtend wordt er weer een lid vervangen. En weer probeert de nieuweling de ladder op te zetten en ook deze wordt door zijn makkers bont en blauw geslagen.

Het vervangen gaat door, tot de hele parochie vervangen is: elke keer als een parochiaan de ladder opzet, wordt het gewelddadig ritueel luidruchtig herhaald.

Sindsdien zijn er generaties bavianen voorbijgegaan, krijgt elke waaghals een pak slaag, terwijl ergens daarboven nog altijd zo’n heerlijke banaan hangt.