Ik erger mij al jaren aan het verschijnsel Straatnieuws: ik heb steeds geweigerd zo’n ding aan te schaffen, het klopt ergens niet en het staat mij tegen maar ik heb nooit moeite willen doen om uit te vinden waarom.
Het zal er niet aan liggen dat het geboden nieuws mij weinig interesseert, ik denk eerlijk gezegd niet dat er iemand is die zo’n ding uit belangstelling voor het zwerfgebeuren koopt. Die dingen worden meteen weggeflikkerd zodat het feitelijk een veredelde vorm van bedelen is. De verkoper bedelt zogenaamd niet en de koper geeft zogenaamd geen aalmoes zodat niemand hier gezichtsverlies lijdt.
Maar deze week wist ik opeens wat mij dwars zat: ik betaal de subsidie om dat blad te maken al en ik betaal ook nog eens de sociale uitkering van de verkoper.
Dat blad is dus al van mij en die man staat daar in mijn tijd, als ik dat blad zou kopen dan zou ik er voor de derde keer voor betalen en dat weiger ik.
Ja, je kan je druk maken om hoeveel geld je betaald. Je kan je ook druk maken om waar dat geld uiteindelijk terecht komt. Daarnaast kun je je inderdaad helemaal nergens druk om maken en je gewoon irriteren aan het feit dat je betaald zonder daar iets aan te kunnen doen.
Maar die man heeft daar niks mee te maken, of die vrouw, en staat daar in zijn/haar eigen tijd jou ervan te proberen te overtuigen dat ze daar niet voor niks staan… blijkbaar mogen ze daar best wat voor krijgen, als ze mensen zoals jij moeten overtuigen van het feit dat er van al die subsidie niks overblijft. En dat sociale uitkeringen niks te maken hebben met gemeen goed, geinstitutionaliseerd bedelen is het. Maar dat zou je weten, als je het straatnieuws las.
Comments are closed.