Dit nu, naar aanleiding van de hevige commentaren op ons stukje betreffende de tasjesdief die de dood vond toen het slachtoffer reageerde om de dief te stoppen (door met haar auto achteruit te rijden). Veel van deze reacties zijn emotioneel, en vervallen in (te) harde woorden die een rationele beschouwing niet helpen.

Zie stukje op maandag 17 januari, of klik https://www.vrijspreker.nl/b…

Laten we daarom de libertarische positie betreffende zelfverdediging nog eens bezien.

Het uitgangspunt is dat ieder mens recht heeft op zijn eigen leven en eigendom. Niemand anders heeft het recht om tegen de wil van de eigenaar iets te doen met dat leven of eigendom.

Als iemand dat wel doet, dan initieert hij geweld.

Als we accepteren dat eigendomsrechten (van je leven en eigendom) de basis zijn van het libertarisme en van een morele samenleving, dan volgt daar direct uit dat die rechten dan ook beschermd moeten worden.

In een complexe samenleving kunnen we die bescherming onderbrengen bij de politie en rechtspraak.

Maar die politie en rechtspraak zijn (praktisch) nooit op de plek waar een misdadiger zich aan iemands eigendom vergrijpt. Dat is zelfs gewoon onmogelijk.

Daarom is het essentieel en moreel, dat iedereen zoveel mogelijk in staat is, en toestemming heeft, om zelf, ter plekke, zijn eigendom te verdedigen. Het gebruiken van geweld om het geïnitieerde geweld de kop in te drukken is dan ook volkomen moreel. Sterker, het afkeuren van dit zelfverdedigend geweld geeft aan dat iemand de eigendomsrechten niet volledig erkent, en dat is immoreel.

Dan komt de vraag “hoeveel geweld mag je gebruiken om je eigendom terug te krijgen” (als dat nog mogelijk is). Veel libertarische theoretici stellen dat je niet meer geweld mag gebruiken dan nodig is.

En dan kom je in een vaag gebied. Er gebeurt iets, en dan reageer je. Er zijn maar weinig mensen die op zo’n moment, bvb bij een overval, nuchter kunnen redeneren. Daar is ook geen tijd voor, want het is dan nu of nooit. Meestal handelt men dan in een impuls en gebruikt de middelen die er op dat moment beschikbaar zijn.

Persoonlijk denk ik dat, als ik de kans al zie, ik liever zou overreageren dan onderreageren en de veiligste weg zou kiezen.

Dat kan dan voor de aanvaller wel eens verkeerd aflopen. Wel, dat is dan zijn risico. Als hij niet begonnen was, zou er immers helemaal niets gebeurd zijn. Als hij immoreel is, moet hij weten dat daar consequenties aan verbonden zijn. Hij stelt zichzelf buiten de wet!

Als een ik bvb een inbreker in mijn huis betrap en durf hem met een vaas op zijn kop te slaan, en hij gaat dood, is dat zijn risico. Het is dan immoreel als een maatschappij mij beschuldigt van doodslag.

Jammer dat de huidige maatschappij de rollen omdraait en zoal Geert Wilders zegt:” Ze maken van een slachtoffer een dader en andersom.”

Zo was ik toch aangenaam getroffen werd door de realiteit van Rita Verdonk die (NOS Nieuws 20 januari om 20.00 uur) erkende, en durfde te zeggen:”Wat gebeurd is, is de SCHULD van de dief”.

Als in een land een Openbaar Ministerie komt met een verklaring dat het slachtoffer in de cel gezet moet worden omdat: “ze met opzet hard achteruit gereden is na de diefstal uit haar auto”, dan is er in dit land wel iecht iets helemaal mis!

Als we met zijn allen steeds beter tot een rationele benadering van de feiten kunnen komen, zal dat positief werken om te komen tot een betere, veiligere, vreedzamere maatschappij!

De Vrijspreker kan een uitstekend instrument zijn om dat te bereiken.