Op de rondreis van George Bush door Europa wordt door George en de topmannen van de ESU, Jacques Chirac en Gerhard Schroeder vooral eenheid en broederschap uitgestraald. De media doen hun best om dat alles nog te versterken.
Als je er echter doorheen probeert te kijken, zie je dat beide partijen gewoon hun eigen programma trachten te verwezenlijken. En dat soms ook wel aan de aandachtige kijker/luisteraar laten merken. Niemand wil uit deze show komen als het schoothondje van de ander.
Dit speelt bij belangrijke zaken zoals wie de zeggenschap over de NATO heeft. George wil dat Amerika daar de grote stem in heeft. Jacques/Gerhard willen zelf die voornaamste stem hebben door de ESU sterker in de NATO te maken. De maatregelen, zoals ook in de EU-Grondwet is opgenomen, om het ESU-leger sterker te maken, wijzen ook in die richting. Beide partijen formuleren daarom hun standpunt zoals het voor de media wordt gebracht, zodanig te formuleren dat ze alle kanten uit kunnen.
Alle ESU-landen doen mee aan de opleiding van het leger in Irak! Maar Chirac zegt er dan wel even bij dat er wel nooit Franse soldaten op Irakese bodem zullen komen! (Dit soort projecten doet me altijd denken aan de opleiding en bewapening van de Taliban door Amerika)
In het spel zien we ook een aantal kinderachtige opmerkingen en gedragingen. Bush noemde Chirac een goede “cowboy”. Chirac hield zijn tafelspeech op het diner waarvoor hij door Bush was uitgenodigd, in het FRANS. Terwijl men beweert dat hij best Engels kan spreken!
Er blijft hangen dat Chirac de grote oppositie voerde tegen de Amerikaanse inval in Irak. Bush kan dat niet al te snel vergeten, want behalve verzet tegen het wapengeweld, speelde er ook:
–dat Chirac de grote helper van Saddam Hussein was (leverancier van wapens en kernenergiekennis), en dat Frankrijk daar veel geld aan verdiende.
–erger nog, dat Frankrijk een grote rol speelde in het schandaal van de “oil for food” procedure waarin ook de United Nations een frauduleuze rol gespeeld hebben.
Kortom, het is een mooie show. Kan op zich misschien geen kwaad, maar laten we wel trachten de werkelijkheid te blijven zien.
(P.S. Zie morgen op http://www.libertarian.to een boekbeschrijving:
The French Betrayal of America, by Kenneth R. Timmerman.
