Het artikel van Wladi, onder de titel: “Idioten”, heeft aardig wat negatieve en positieve reacties opgeroepen. Het is zowel jammer als gelukkig dat ik daar niet eerder op kon reageren omdat ik “reizende” was.
Jammer omdat het misschien frustraties of misverstanden had kunnen voorkomen, maar gelukkig omdat we er wel heel wat uit kunnen leren.
Het betreft hier namelijk het moeilijke terrein van menselijke communicatie!
De Vrijspreker wil het libertarisch ideaal van een vrije maatschappij
overbrengen naar zoveel mogelijk mensen. Hoe meer mensen weten dat dit
alternatief op de huidige maatschappij bestaat, hoe groter de kans dat meer
mensen gaan begrijpen dat dit de enige morele samenlevingsfilosofie is, Een
maatschappij waarin iedereen recht heeft op zijn eigen leven, en niemand
zich hoeft op te offeren voor niemand.
De vaste VrijsprekerSchrijvers benaderen dit ieder op compleet verschillende
wijzen. Ze zijn allen geheel verschillende individuen. Dit is een van de
sterke punten van deze site.
Ook zullen ze afhankelijk van hun stemming, als normale mensen reageren. Zo
zal ik de ene keer een heel serieuze studie maken alvorens ik een stuk
schrijf, en de andere keer primair reageren als ik de pest in krijg door de
stomme, mensonterende maatregelen van de “idioten” die ons regeren.
Die laatste soort reacties/artikelen is natuurlijk niet erg goed om anderen
rationeel te overtuigen van het libertarisch ideaal. Misschien is het beter
ze na het schrijven niet te publiceren.
Maar na de ervaring van het stuk “Idioten”van Wladi twijfel ik daarover.
Wladi ging namelijk nogal emotioneel tekeer tegen die “idioten”, waardoor de
rationele bewijzen van zijn stelling niet altijd begrepen werden.
Ik constateer echter namelijk (minstens) twee typische dingen, die ik nog
niet begrijp:
a) Hoe verder de discussie over dit stuk vorderde, hoe meer begrip er kwam
van de oorspronkelijk felle protesteerders. Terwijl ook enkele tegenstanders
het lieten afweten.
b) Een vergelijking met een “succesvolle” site als “geenstijl”, die het
vorig jaar tot “beste site” werd verkozen, laat zien dat de stijl daar heel
wat feller en emotioneler is dan bij de Vrijspreker normaal is.
Betekent dit dat we meer emotioneel moeten gaan publiceren? Ik geloof niet
dat dat juist is. De kracht van het libertarisme is toch immers dat het een
rationele morele filosofie is. We zijn gewend met feiten te werken en onze
stellingen te onderbouwen.
Vooral dit tweede punt is belangrijk. Frits Bolkestein zei een deze dagen
nog dat zonder rel geen goede discussie zou komen.
Wel, wat kunnen we hier uit concluderen?
Voorlopig meen ik te kunnen stellen dat rationele bewijzen en onderbouwde
uitspraken uiteindelijk beslist de beste resultaten zullen opleveren. Door
emotionele stukjes kunnen we misschien even in de aandacht komen, maar die
zullen dan toch niet overtuigen.
“Spelen op de man” in plaats van “de bal” werkt zelfs negatief. De kritische
lezer heeft dit snel door, en leest niet verder. Misschien komt hij zelfs
niet meer terug. En dan bereiken we het tegendeel van wat we willen
bereiken.
Ik realiseer me dat dit nog ver van een eindconclusie af is, maar ik vertouw
ook dat we daar wel uitkomen
Essentieel blijft natuurlijk het doel van de Vrijspreker om te komen tot een
libertarische wereld. Maar op weg daar naar toe, moeten ook de activisten
best hun ei kunnen kwijtraken. Liefst zonder ons doel uit het oog te
verliezen.
