Nu het raadplegend referendum over wat ten onrechte “de Europese grondwet” wordt genoemd, nog dit halfjaar wordt gehouden is het misschien handig in een nutshell een kort resumé te geven van aard en omvang van de Europese regelautomaat.
INSTELLINGEN
De Europese Unie kent vijf officiële instellingen. Dit zijn:
1) de Europese Commissie is het ‘dagelijks bestuur’ van de EU: het uitvoerend orgaan.
2) de Raad van de Europese Unie (Raad van Ministers, kortweg “Raad”) is het belangrijkste besluitvormingsorgaan.
De besluiten van de Raad worden voorbereid in een stelsel van groepen en comités (ongeveer 250 !) die zijn samengesteld uit afgevaardigden uit de lidstaten. Zij regelen technische kwesties en geven het dossier door aan het Comité van permanente vertegenwoordigers (het Coreper), dat bestaat uit ambassadeurs van de lidstaten bij de Europese Unie. Dit Comité zorgt ervoor dat de besprekingen samenhangend zijn en dat de technisch-politieke problemen worden opgelost voordat het dossier aan de Raad wordt voorgelegd.
3) het Europees Parlement is de Europese volksvertegenwoordiging.
4) het Hof van Justitie moet ervoor zorgen, dat de Europese wetgeving wordt nageleefd. Het Hof komt niet zelf in beweging.
5) de Europese Rekenkamer controleert de financiering van de activiteiten van de EU. Heeft sinds zijn oprichting in 1977 nog nooit de jaarstukken kunnen goedkeuren. Ook in 2004 was het jaarverslag van de Rekenkamer negatief.
Tenslotte de Europese Raad (niet te verwarren met de “Raad” van de Europese Unie): Dit is geen officiële Europese instelling. Steeds vaker worden belangrijke en ingrijpende besluiten in EU-verband echter in de Europese Raad (=Top) genomen.
Onder deze naam komen de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten van de EU en de voorzitter van de Commissie minimaal twee keer per jaar bijeen.
Binnen de Europese Raad worden belangrijke Europese politieke vraagstukken besproken. Regelmatig vormen deze bijeenkomsten de aanzet tot belangrijke besluiten in EU verband. Steeds meer besluiten worden uitgesteld tot de Top. De Europese samenwerking zou hierdoor een intergouvernementeler karakter hebben gekregen.
ENKELE CONCLUSIES
Hoe men het ook bekijkt, uit het feit, dat bijvoorbeeld de Rekenkamer sinds haar oprichting in 1977 nog nooit enige begroting of jaarverslag heeft goedgekeurd, blijkt, hoe serieus Europese politici, bureaucraten en lidstaten zich aan begrotingsafspraken houden.
Mutatis mutandis geldt dit ook voor alle Europese en internationale verdragen, zoals het stabiliteitspact. Het laatste voorbeeld is de beslissing van de Raad “vooralsnog geen demarches tegen Duitsland en Frankrijk te ondernemen in het kader van de procedure bij buitensporige tekorten”.
http://ue.eu.int/ueDocs/cms…
Maar niet alleen het Euro-“parlement” ook de “Top” gaat hieraan voorbij. Dit spreekt boekdelen over de kwaliteit van het Europees “bestuur” van een lichaam, dat honderden miljarden belastinggeld uitgeeft aan het bedenken en uitvoeren van nutteloze en contraproductieve regelgeving op alle belangrijke terreinen van het economische en culturele leven van de burgers van de lidstaten. Te denken valt aan het bericht dat dezer dagen bekend werd gemaakt, nl. dat producenten wegens de Europese milieuregels hun giftige afvalprodukten uit arren moede maar in de veevoederindustrie blijken te dumpen.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de militaire aspiraties van de totalitaire superstaat Europa, waarover een volgende keer.
Informatie van de EU over de “Grondwet”:
http://europa.eu.int/nether…
http://europa.eu.int/nether…
