Zakgèèèld !!!

In een gezin met kinderen is het roepen van “Zakgeld!” een van de snelste manieren om iedereen in de woonkamer te verzamelen. De kinderen zijn blij, en de ouders vinden het belangrijk dat kinderen de waarde van geld leren kennen en er mee leren omgaan.

Het geven van zakgeld aan kinderen is echter erg onverstandig, in elk geval voor libertarische ouders! GEEF GEEN ZAKGELD AAN KINDEREN!

Wat ik mijn kinderen wil leren, is dat er twee manieren zijn om aan geld of eigendom te komen:

1. Werken en daarmee geld verdienen om spullen te kopen of te sparen.

2. Een schenking die iemand jou vrijwillig geeft.

Het betekent dat kinderen moeten weten, dat het meestal zo is, dat als ze wensen hebben, dat ze daar dan zelf iets voor moeten doen! Werken is een groot woord misschien. Het kan betekenen dat ze hun eigen kamer moeten opruimen, de afwas moeten doen of boodschappen halen. In elk geval is geld niet iets, dat aan bomen of op ruggen van ouders groeit. Je moet er iets voor DOEN!!

Natuurlijk geef ik mijn kinderen wel eens kado’s of geld. En niet alleen wanneer ze jarig zijn. Dat is heel legitiem. Maar waarom gaat het nu mis wanneer ik ze zakgeld geef?

Er bestaat voor ouders een zorgplicht voor kinderen. Ik ben er verantwoordelijk voor dat mijn kinderen gekleed zijn, te eten en drinken hebben, een huis hebben, enz. Daar zorg ik voor. Maar wat ik ze zeker niet wil leren, is dat ze RECHT hebben om op vaste tijdstippen ZOMAAR geld te krijgen zonder er iets voor te doen. Dat recht hebben ze namelijk niet! Nu niet, en later ook niet wanneer ze zelfstandig zijn. Het invullen en inleveren van een WW-briefje beschouw ik namelijk niet als werk! Het ophouden van hun hand, om op magische wijze geld te scoren is niet een vaardigheid die ik ze wil bijbrengen.

Als ik ze werkelijk de waarde van eigendom of geld wil bijbrengen, dan moet ik ze leren dat het altijd gepaard gaat met inspanning. Voor mij ook! Ik moet er ook voor werken. Kinderen die iedere week ‘zomaar’ zakgeld krijgen waarderen dat vaak helemaal niet meer. Ze vinden het heel gewoon, heel vanzelfsprekend. Ze kunnen zelfs gaan ‘staken’ of mokken wanneer een verzoek om zakgeldverhoging niet gehonoreerd wordt: “Jij bent niet eerlijk! Al mijn vriendinnen krijgen veel meer zakgeld dan ik! Ik MOET meer zakgeld!!!”. En dat is precies het gedrag van sommigen in de huidige verzorgingsstaat dat mij zo tegen staat. Het is MIJN geld en ik geef dat aan wie ik wil, wanneer ik wil en hoeveel ik wil. Ook mijn kinderen hebben geen recht op mijn eigendom!

Als ik ze op onbepaalde momenten zomaar ineens iets schenk, waarderen ze dat zeer! Ze weten wat het waard is, en omdat ze er niet vanuit gingen er recht op te hebben, is het ook werkelijk een kadootje!

Als we op onze kinderen iets over willen brengen van de waardering voor Leven, Vrijheid en Eigendom van henzelf en van anderen, dan is het geven van zakgeld contra-productief. Geld waar je zelf voor gewerkt hebt is namelijk veel meer waard!