Dit stelde ik in een artikeltje om aandacht te vestigen voor de 100 ste

geboortedag van Ayn Rand.

Los van het gegeven dat veel libertariers het daarmee eens zijn, zijn er

toch ook critici, waaronder Sjonnie, die zich afvragen: “Is dat niet een

beetje heel erg overdreven dat de libertarische beweging niet zou bestaan

zonder Rand?”

Misschien wel. Libertarische ideeën waren al in ontwikkeling lang voor Rand.

Maar zover ik kan nagaan, vooral en uitsluitend op het terrein van de

Economie. Mensen als Bastiat, Burke, Adam Smith en nog anderen. In dezelfde

tijd als Ayn Rand waren er Von Mises, Hayek en Rothbard. Deze hebben nauwe

contacten met Rand gehad en zullen zeker ook voor een deel door haar ideeën

beïnvloed zijn.

Toen is 25 jaar geleden door personen die uit het objectivisme voortkwamen,

onder leiding van David Nolan, in de V.S. de Libertarian Party opgericht.

Murray Rothbard, Nathaniel Branden en John Hospers waren daar ook bij

betrokken.

In de verbreiding, of beter nog de bekendmaking van het libertarisme, heeft

de LP een onmiskenbare, grote rol gespeeld. Ayn Rand was het niet eens met

de oprichting van die partij. Zij vond het nog veel te vroeg voor politieke

acties en heeft de partij toen “veroordeeld”.

Onder invloed van Ayn Rand zijn ook ontstaan de SIL, (Society for Individual

Liberty) en Laissez Faire Books. Ook die hebben veel aan de verbreiding van

de libertarische ideeën meegeholpen.

SIL is later met de toenmalige Amerikaanse Libertarian International

gefuseerd tot ISIL, International Society for Individual Liberty, waarvan

Vince Miller de ‘motive power’ is. De vroegere L.I. (niet te

verwarren met de huidige Europese L.I.) en later ISIL hebben, door hun vele

contacten in allerlei

landen, enorm veel gedaan om het libertarisme in de hele wereld bekend te

maken. Ikzelf ben

jarenlang Board Member daarvan geweest. L.I. (Europa) en ISIL werken nog

steeds heel nauw samen.

Nu is er iets dat op een Libertarische BEWEGING lijkt. Heel veel

stichtingen, organisaties, literatuur, leerstoelen, conventies, seminars

etc. etc.

Zonder Ayn Rand zou er ook wel iets in die richting gebeurd zijn, maar ik

denk niet dat we dan al van een “beweging” (zelfs wereldwijd) zouden kunnen

spreken.