Discussiëren? Of je gelijk halen?

Goed discussiëren is niet zo eenvoudig. Want meestal gaan we uit van een “mening” die we ons al in het verleden hebben gevormd.

In eerste instantie willen we die (gevormde) mening dan verdedigen en aan de ander overbrengen. Terecht zou ik zeggen. Als dat goed gedaan wordt, profiteren beide partijen daarvan.

Maar, het is een feit dat we geen van allen alwetend of onfeilbaar zijn. Een waarheid waar zelfs de zelfverzekerde Ayn Rand vaak genoeg op hamerde.

Dat betekent, dat we altijd open moeten staan voor de mogelijkheid dat we ongelijk hebben. Dan moeten de feiten niet onderdrukt worden door onze gevoelens. Hoe pijnlijk of teleurstellend dat ook moge aanvoelen.

Want het hoeft niet pijnlijk of teleurstellend te zijn.

Als blijkt dat we onze mening moeten aanpassen, zijn we wijzer geworden en zal onze kennis zich beter kunnen ontwikkelen voor toekomstige besluiten.

Doordat het pijnlijk kan voelen, gaan vaak mensen zich “verdedigen” door te schelden of door “op de man” te spelen. Dat is een bewijs van zwakte! Bovendien is het niet netjes en schiet je er niets mee op. De ander wordt alleen maar meer van zijn eigen gelijk overtuigd. En als dat dan nog gevolgd wordt door de pot en de ketel, dan is het helemaal mis. Jammer dat ook soms discussies op deze Vrijspreker tekenen van die zwakte vertonen.

Een regelmatig voorkomende fout in diverse discussies, ook hier in libertarische kringen, is dat er te gemakkelijk wordt gegeneraliseerd.

Er zijn terroristen. Dat zijn vaak moslims of Palestijnen. Daarom zijn echter niet alle moslims terroristen! Je kunt toch slecht dat moslimkind dat net geboren is een terrorist noemen?

Toch leidde de door moslimterroristen aanslag op het WTC in New York tot een oorlog waarbij nu al meer dan 100.000 Irakezen gedood zijn. En het eind is nog lang niet in zicht.

Natuurlijk moet het kwaad keihard bevochten worden. Maar er wordt wel te gemakkelijk over collateral damage gesproken!

Datzelfde zie je gebeuren bij discussies over Israël en de Palestijnen. Ook daarbij worden alle Joden en alle Palestijnen over een kam geschoren. En zelfs niet alleen de nu levenden, maar ook degenen die al lang dood zijn worden daaronder gevoegd.

Dit is een zeer moeilijk onderwerp. Er zijn weinig personen die deze kwestie echt hebben bestudeerd.

De oplossing van dit probleem is ook moeilijk geworden door het generaliseren, doordat het collectivistische en overheidsproblemen geworden zijn. Het is bijna niet te vermijden om over DE Joden en DE Palestijnen te praten. En toch zijn het allemaal individuen!

Laten we proberen in onze discussies dit onderscheid te zien, en het ook zo duidelijk mogelijk te communiceren.

Laten we steeds in ons achterhoofd houden, dat het niet belangrijk is WIE gelijk heeft, maar wat WAAR is!

It is not important who is right, but what is right!