Terry Schiavo is nu wereldnieuws.
Zij “leeft” nog, maar ze gaat nu langzaam dood omdat ze geen eten en drinken meer krijgt.
“Terry ligt, na een hartstilstand, al zowat 15 jaar in een soort “coma”. In Florida. Ze schijnt wel nog op impulsen te reageren.
Haar ouders willen haar in leven houden, haar man (wettige echtgenoot) wil haar waardig “verlossen uit deze ellende”.
Dit heeft geleid tot een jarenlange juridische touwtrekkerij. Daarbij is al twee keer eerder haar voeding gestopt en weer op gang gebracht door tegengestelde rechterlijke uitspraken.
Nu is de derde keer de voeding gestopt. En nu bemoeit ook de overheid er zich mee, en politici proberen er politieke munt uit te slaan. Zelfs is er vandaag (op een zondag!) een extra vergadering van het Amerikaanse House en van de Senaat om een wet te maken dat de voeding moet worden hervat. George Bush is teruggevlogen naar Washington om bij de hand te zijn om die wet, als ze er komt, zo snel mogelijk te tekenen.
Ik dacht altijd dat een hongerdood een heel pijnlijk proces is. En als Terry dan dood moet, zou ik een spuitje veel “menselijker” vinden. Maar dat zou een soort actieve handeling zijn. Daarom, hypocriet, laten ze haar maar “vanzelf” dood gaan.
In de libertarische filosofie heeft iedereen het recht op zijn eigen leven. Iedereen mag dan ook zelf uitmaken of hij het wil beëindigen of niet. Euthanasie is dus geen discussiepunt.
Maar het probleem ontstaat als de betreffende persoon niet meer in staat is om zijn wil te uiten. Dan, als er geen wilsbeschikking is, moeten anderen beslissen.
Dan komen de juridische problemen. Wie mag het dan zeggen?
De ouders?, de kinderen? (als die er zijn), of de echtgenoot?
In feite zou de overheid er natuurlijk helemaal niets mee te maken moeten hebben.
Bij een aanwezige wilsbeschikking zou dat duidelijk zijn. Als die er niet is, val je onder het door de betreffende persoon zelf “geaccepteerde” recht. In het geval van Terry zou je kunnen zeggen dat ze door een wettelijk huwelijk te sluiten, deze wet heeft geaccepteerd. Dus de Amerikaanse wet.
Met die wet in de hand is dus nu het voeden van Terry gestopt. Maar vandaag wordt geprobeerd een nieuwe wet te maken die de oude weer overruled. En dan gaan ze misschien haar weer eten en drinken geven, en het geharrewar gaat weer verder.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de rol die “geld”, kosten en mogelijke opbrengsten, in dit geval mee speelt.
We zitten hier aan de grens van de ethiek.
Mogelijk moet daar ook nog verder over worden nagedacht.
