De macht van Duitsland-Frankrijk moet duidelijk zijn voor iedereen die kijkt.
Kijk maar eens wat er zich de afgelopen dagen heeft afgespeeld op en vlak voor de topvergadering van de stamhoofden.
Duitsland en Frankrijk houden zich al vanaf het begin niet aan het in marmer gebeitelde stabiliteitspact voor de euro. Zij kunnen (willen?) dat niet waar maken. Gevolg is dat er eerst veel over wordt gepraat. Gerrit Zalm heeft zelfs (positief!) zich hard te weer gesteld tegen een verzwakking.
Edoch, op de stamhoofden vergadering is het pact “versoepeld”. En dat is niet “verstevigd”, zelfs niet “gehandhaafd”. Zie ons vorig stukje “Euro verder verzwakt”.
De voorgestelde “dienstenrichtlijn” (aan Bolkestein toegeschreven) is een stap in de goede richting om diensten in de EU iets vrijer te maken. Zoals er wel meer goede dingen zijn die de economie meer vrij maken.
Maar Frankrijk kwam er door in de problemen. De vakbonden zien het als een bedreiging en organiseerden een grote demonstratie.
Daardoor komt er in Frankrijk meer tegenzin in de EU en dreigt de EU-Grondwet afgestemd te worden. Laatste peiling geeft al aan dat 51 % tegen zal stemmen.
Chirac naar Brussel en stelt dat de richtlijn onacceptabel is. Hij krijgt meteen hulp van zijn vriendje Gerhard.
Resultaat: De richtlijn zal compleet worden herschreven!
Chirac met groot resultaat naar huis en kan nu de vakbonden gerust stellen.
Zielig was de opmerking van Jan Peter Balkenende die zei (ongeveer): “Ja, maar de dienstenrichtlijn is niet van de baan”.
De macht van de Duits-Franse as is te duidelijk om te verwaarlozen.
“Nederland, let op uw saeck” Stem in ieder geval EU-NEE.
