Een Gallische Revolutie ?

Frankrijk vreest een lente revolutie, omdat de oppositie tegen de EU- Grondwet aanwakkert.

President Chirac zal deze week trachten de ontgoochelde kiezers te overtuigen om hun grieven opzij te zetten en de EU- Grondwet goed te keuren, nadat een opiniepeiling eergisteren aangaf, dat het Nee- kamp 8 weken voor het referendum aanzwelt.

Het Franse staatshoofd dat zich om tactische redenen zolang op de achtergrond gehouden heeft, zal het campagnestrijdtoneel betreden in een Tv-debat met jongeren op a.s. donderdagavond. Hij zal zijn presidentiele macht gebruiken om de politieke erfenis van een debakel en een campagne van een verpletterende nederlaag te redden.

Chirac zal proberen de plechtige boodschap over te brengen, dat de geschiedenis en de bestemming van de Franse natie een Ja- stem vereisen voor een project dat 50 jaar lang Frans leiderschap in Europa omspant.

Het verwerpen van de constitutie zou Frankrijk vernederen en de EU verwonden en het kwetsbaarder maken voor de door Amerika geleide globalisering.

In zes opiniepeilingen van de afgelopen maand hadden de Nee- supporters de leiding. De laatste van het afgelopen weekend van Ifop voor le Journal du Dimanche gaf aan, dat het Nee- kamp was gestegen tot 55% onder bepaalde stemmers, vergeleken met 61% voor een Ja in februari. De onbesliste stemmers waren gedaald van 45 tot 37 %.

De hoogste Nee- cijfers tot nu toe tonen aan, dat een week van energieke campagne door de regering Raffarin en de leiding van de Socialistische Partij er niet in is geslaagd de vastbeslotenheid van de kiezers te ondermijnen om op de dag van het referendum 29 mei een Gallische klap toe te brengen aan Chirac, het politieke establishment en de EU.

Ministers spreken in privé te geloven, dat het referendum slachtoffer is geworden van boosheid over stijgende werkloosheid, economische stagnatie en een breed gevoel van ontevredenheid over de regeringspolitiek, waardoor de stemming wel eens zou kunnen uitdraaien op een voorjaarsrevolte waardoor de Franse geschiedenis immers gekenmerkt wordt.

Veel centrumrechtse stemmers die normaal Chirac steunen, geloven, dat neestemmen een gratis manier is om hun ontstemming kenbaar te maken. Een meerderheid van het socialistische electoraat is naar het Nee- kamp overgelopen, omdat het gelooft, dat de partijleider Francois Hollande zich niet behoort te richten naar de vijand – het Chirac-kamp.

Steun aan afwijzing verspreidt zich naar onwaarschijnlijke sectoren, zoals de zakenwereld en de vrije beroepen. Boeren, die enorm profiteren van het gemeenschappelijk landbouwbeleid de PAC, Politique Agricole Commune van de EU, die bijna de helft van het totale EU-budget opslokt, hebben zich haast unaniem tegen de EU-Grondwet gekeerd.

De peiling van het afgelopen weekend toonde aan, dat de steun voor het verdrag alleen sterk was onder de stemmers van de kleine centrumrechtse UDF, een regeringsgezinde partij, die begin 70-er jaren is opgericht door V. Giscard d’Estaing, de vroegere president die het Ontwerpverdrag voor de Grondwet voorzat.

Chirac en Hollande hadden gehoopt de revolutionaire stemming af te koelen door de verdiensten van een grondwet die door Chirac was voorgesteld en ontworpen onder Frans leiderschap op te hemelen. De laatste peiling toont aan, dat een meerderheid van de kiezers zijn besluit op de inhoud van de grondwet wil baseren met de Franse economische situatie als nabije tweede factor.

De Ja- campagnevoerders geloven, dat de kiezers zich niet op de realiteit van het ingewikkelde 240-pagina’s tellende verdrag hebben gericht. Dit komt, omdat het Nee- front – een goddeloze alliantie van rechts, Nationaal Front- supporters, Trotskisten en traditionele socialisten- met succes de werkelijke inhoud zou afwijzen, door algemene gevoelens van ontevredenheid over de uitbreiding van de EU in de richting van een – wat Frankrijk ziet als- Brits gedomineerde vrije markt, te exploiteren.

vertaald uit:
THE TIMES, London, Monday 4/4/05
“Chirac enters fray as more join the ‘Non’ bandwagon”
By Charles Bremner

Door: Harry