Kaartspel

Het normen en waarden debat van J-P Balkenende heeft op donderdag jl. nieuwe hoogtes bereikt. De ChristenUnie heeft namelijk het normen en waarden kaartspel uitgebracht.

Analoog met bijvoorbeeld het ‘most wanted’ terroristen kaartspel van de VS worden de deugden die iedere goede burger dient te praktiseren uiteengezet. Dat de politicus van het jaar 2004, Andre Rouvoet, dit kaartspel juist in de Tweede Kamer heeft uitgedeeld is misschien niet zo effectief, politici spelen hun spel namelijk maar met een kaart, namelijk de opportunisme kaart.

Het progressieve medium NOVA vroeg verschillende jokers in de Tweede Kamer welke kaart zij het belangrijkste vonden. Van Aartsen koos daadkracht, vreemd als je het liberale gedachtegoed al een tijd aan het verkwanselen bent, maar ja dat is natuurlijk ook een vorm van daadkracht. Fantaste Femke koos voor de kaart waar passie op stond (met aardbeiensmaak, nieuw van Ola).

Wouter Bos koos voor een (mijn inziens) interessante kaart, namelijk deze waar ‘vrijheid’ op stond. Nu zit Bos wel vaker in de goede richting, maar slaat hij iedere keer de plank toch weer mis.

“Vrijheid voor velen is het grondbeginsel van de sociaal-democratie”, stelde hij. Vrijheid zoals door Wouter Bos geformuleerd is vooral een ‘positief’ gedefinieerde vorm van vrijheid, oftewel: men is pas vrij als men zich die zaken kan toe-eigenen die men nodig heeft om zich (subjectief) vrij te voelen. Vaak gaat dit ten koste van anderen, maar dit is gerechtvaardigd middels de term ‘algemeen/collectief belang’. Dit gedachtegoed maakt in Nederland wetten mogelijk waar mensen zich zaken mogen toe-eigenen waar zij part noch deel aan hebben gehad. Als je jouw bezit een jaar leeg laat staan en bepaalde mensen zich in hun hoofd halen dat zij het universele recht hebben op woonruimte waar hun dat goeddunkt en dat gelijkstellen aan vrijheid, dan mag je zo’n bezit ‘kraken’ (=stelen). De verwrongen denkbeelden van de mensen die gisteren op de Vredenburg in Utrecht uit hun gestolen woonruimte werden verwijderd zijn nog het beste te vergelijken met sommige kringen van gematigde reli-fascisten die zeggen “ik eis respect” maar dan “ik eis woonruimte”. Hetzelfde laken een pak natuurlijk.

Misschien zou in samenwerking met Vrijspreker een libertarisch kaartspel moeten worden samengesteld. Een vrij saai kaartspel natuurlijk, maar 1 kaart (die van ‘vrijheid’). Dan zou zo’n kaartspel met christelijke tegeltjeswijsheden niet meer nodig zijn, want “HET ONTBREKEN VAN DWANG DOOR ANDERE MENSEN” (zie begrippenlijst) zou dan een groot gedeelte van de overheid per definitie overbodig maken.

A.A.B.H. Kuiper