Na de afgelopen weken het nieuws een beetje gevolgd te hebben, de kranten gelezen, de actualiteiten-rubrieken bekeken en de opinies begrepen, ga je nadenken over het hoe en wat van Nederland op dit moment. Het gaat niet goed met Nederland.

Het zijn niet slechts de media die een te negatief beeld schetsen, het is niet alleen de waan van de dag die ons Nederlanders in de greep houdt. Die zwarte piet is te makkelijk, te doorzichtig.

In een tijd waarin terreurverdachten vrij worden gesproken, economische modellen de samenleving tekenen en men op straat zich niet meer thuisvoelt, is het moment aangebroken om na te denken over het waarom hiervan en over oplossingen daartegen.

Het vrijspreken van de terreurverdachte Samir Azzouz was een dieptepunt voor de Nederlandse samenleving. Eindelijk dacht het OM de zaak gewonnen te hebben, eindelijk leek het traject van verhoogde politie-controle, versterking van de AIVD en voor flink wat Nederlanders onprettige schending van privacy door nieuwe opsporingsmethoden, glad te verlopen en met een veroordeling van Samir beslecht te worden. Helaas. De rechter besliste anders.

De wetten en regels in dit land waren blijkbaar niet geschikt om de samenleving te beschermen tegen zieke geesten als die van Samir. De wet spreekt, de regel bepaalt en de maatschappij heeft zich te schikken. Vreemd. Het zou andersom moeten zijn. Vraag eens wat Nederlanders wat ze hiervan vinden; een deel zal zeggen: Samir ís onschuldig. Het woord ‘bevonden‘ wordt even vergeten.
Veroordeling is nog geen schuld, vrijspraak is nog geen onschuld; vrijspraak en veroordeling zijn niet meer dan toepassing van regels.

Ook op het vlak van de economie zie je dit; waar koude rekenmodellen de trend zetten, waar kil gecijfer leidt tot theoretische maatregelen als afschaffing van het minimumloon, vertelt de praktijk – de mens – een ander verhaal. Voor wie is de economie bedoeld? Voor ons. Niet andersom.
In de zorg regeren protocols, richtlijnen en regels. Vijf minuten langer zorgen voor die ene bejaarde, een menselijke hand naar een hulpbehoevende, is er niet meer bij. Doelen, wetten en handtekeningen bepalen. Dat mevrouw Jansen dan rond moet kruipen in haar eigen uitwerpselen, is dan even jammer. Het schema zegt immers dat meneer de Vries geholpen moet worden, en niet zij.

Waar mensen in de straat terecht hun vraagtekens zetten bij het stilzwijgend plaatsen van TBSers, veroordeelde pedoseksuelen en ander gajes in hun wijk, zorgt de gemeente dat zo weinig mogelijk bekend wordt; ignorance is bliss. De Graafse wijk, de straatterroristen in Zuilen en Diamantbuurt, Donner wil de wetten niet veranderen. De regels zijn toch duidelijk, zelfs als de maatschappij schreeuwt om verandering?

De falende overheden leggen hun onvermogen bloot; de bewoners hebben het te slikken en paarse krokodillen staan er morgen ook nog wel.

Niet de zware crimineel, niet de gewetenloze misdadiger, maar de incidentele hardrijder en helmloze brommeraar worden de dupe van de protocols bij politie. Alle eigen verantwoordelijkheid van agenten wordt ontnomen; marionetten van beleidsmakers, poppetjes van de baas.

Het wordt tijd dat deze Befehl ist Befehl-houding verandert; de menselijke maat terug in Nederland, terug in het beleid. Een politiek waar niet de maatschappij in dienst staat van regels, wetten, cijfers en richtlijnen, maar waar dat precies andersom is, zoals het hoort. De maatschappij hoort de regels te bepalen, niet de regels de maatschappij. Als je terroristen niet kan pakken, verander je de regels. Het is niet de maatschappij die moet lijden onder de regelzucht, onwil en onvermogen van oogkleppen-dragende bestuurders.

De menselijke maat terug, snel.
Geef Nederland terug aan de burger, niet aan de regels.

Torero, 15 april 2005.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

20 REACTIES

  2. Ik vind dit nogal populistisch. De wet moet de wil van het volk reflecteren? Dus als de meerderheid van de Nederlanders "vind" dat Samir Azzouz schuldig is moet hij de bak in, ongeacht de mening van een onafhankelijke rechtbank, en als de meerderheid van de Nederlanders vind dat je gerust met 200 km/uur op een voor iedereen toegangelijke weg door een woonwijk kunt razen, motten we dat vooral maar doen? Laten ze liever die privacy-schendende maatregelen intrekken, aangezien de onafhankelijk rechtbanken zich kennelijk toch niet zo makkelijk met de hedendaagse politieke onderbuikcultuur laten gelijkschakelen. Ik zal niet zeggen dat ik denk dat Samir Azzouz onschuldig is, maar ik ben blij dat ik in een land leef waar het opsluiten van een persoon geen zekerheid is zodra die het stempel verdacht\staatsgevaarlijk heeft gekregen van de staat of van "het volk". En ik ben ook niet voor het opsluiten van mensen, puur en alleen vanwege, wat de auteur noemt "zieke geest".
    En ook in een vrije samenleving zou het kunnen dat mevrouw Janssen vastgebonden ligt in haar bed in haar eigen uitwerpselen. Je kunt nu eenmaal niet voor iedere demente bejaarde een 24-uurs bewaking door 3 voltijd verplegers betalen, tenzij ze zichzelf daarvoor verzekerd of gespaard hebben. En zelfs dan heb je geen 100% garantie op een "fijne oude dag in het verpleegtehuis". Als je dat daar überhaupt kunt hebben.
    Ik ben het eens dat we hier veel te veel regels hebben die veel oplossingen voor veel problemen frusteren, en dat politie\justitie nogal vreemde prioriteiten heeft, maar dit vind ik wel erg kort door de bocht.
    Als het libertarisme echt is gebaseerd op fundamentele (natuurlijke) rechten, dan is het dus bij uitstek in een libertarische samenleving dat "De wet spreekt, de regel bepaalt, en de maatschappij heeft zich te schikken". En het is dus niet aan een "democratische" jury van het gehele Nederlandse volk om onbeperkt te bepalen wat wel en niet mag, en welke "enge" of impopulaire mensen de bak inmogen en welke misdadigers omwille van de populariteit van hun misdaad uit de bak mogen blijven.
    Overigens ben ik niet tegen juryrechtspraak, maar dan wel door een jury die het volledige proces heeft kunnen volgen en alle bewijzen en tegenbewijzen heeft kunnen wegen op basis van een gebalanceerd gerechtelijke proces en duidelijke wetgeving en rechten voor de (onschuldige) verdachte. Dat is bij een oordeel door het gehele volk meestal niet het geval. Democratie en volkswil zijn niet bepaald de vrienden van vrijheid.

  3. Er zijn groeperingen die zeer vastbesloten zijn om aan te tonen dat een goede samenleving kan worden gemaakt, op basis van wetenschap. Technocraten en bureaucraten die er heilig van overtuigd zijn dat een samenleving geconstrueerd kan worden met hulp van wetenschap en techniek. En die willen bewijzen dat zo’n samenleving betere mensen oplevert.
    Dit zal ONVERMIJDELIJK leiden tot toenemende dwang en controle.
    De menselijke geest laat zich nu eenmaal niet verbeteren door technische constructies.
    Zie de zeer hoogwaardige techniek van de computer, en lees de inhoud van veel forums. Zie de zeer hoogwaardige techniek van de televisie en de inhoud van de programma’s.
    Ik zie in de EU-cratie zo’n poging tot het construeren van een ‘ideale’ staat, op basis van technocratische kennis. En ik zie de toenemde dwang en controle. Want al onze kennis blijkt steeds maar weer geen betere mensen op te leveren.

  4. Ik weet wel zeker dat dit géén ‘populistisch’ artikel is, maar een degelijke schreeuw om hulp van 99% van de burgerij. Ik vond het een heel goed artikel en daarvoor hulde. We leven in een systeem waarbij de overheid steeds meer taken naar zich toetrekt en steeds minder de noodzakelijke zaken uitvoert. Terroristen als Samir Azzouz zouden nu wel kunnen veroordeeld, omdat eindelijk de wet is veranderd op dit gebied (dat is ook de kerntaak van de staat om de burgers te beschermen en veiligheid te bieden). Iedereen die een terroristische daad beraamt moet worden aangepakt. In een onafhankelijke rechtbank wordt dan beoordeeld of dit wel een terroristische daad was.

  5. Torero: "De wet spreekt, de regel bepaalt en de maatschappij heeft zich te schikken. Vreemd. Het zou andersom moeten zijn."

    ‘Democratic authoritarianism’: zo wordt de bovenstaande positie genoemd. Het moet met kracht worden bestreden, net als het slechte idee dat er zoiets bestaat als: dè economie, dè maatschappij, enz. WTF is er ooit gebeurd met persoonlijke verantwoordelijkheid?

  6. [3]
    Je hebt wel iets tegen wetenschap, of niet soms Beek? 🙂
    Wetenschap verandert niets aan basale moraliteit: geen geweld of dwang plegen tegen een ander. Dus ook niet met "goede bedoelingen" of om "bestwil". Helaas is dat iets wat veel technocraten-politici niet lijken te (willen) snappen. Een technocraat\bureaucraat denkt kennelijk: als mensen B doen in plaats van A, zal de kans op welzijn en welvaart groter zijn, dus verplichten we B en verbieden we A. Zonder daarbij na te gaan of ze wel het recht hebben om mensen zodanig tegen zichzelf te beschermen.

  7. [4]
    Er is ook nog steeds een verschil tussen "beramen" van een misdaad en het daadwerkelijk uitvoeren. De vraag blijft waar je de grens legt. Bij het hebben van een idee? Bij het opzoeken van informatie? Bij het in huis halen van de ingrediënten voor een bom, die ook voor andere huishoudelijke doeleinden kunnen worden gebruikt? Bij het in huis hebben van ingrediënten of wapens die niet voor huishoudelijke doeleinden kunnen worden gebruikt? Of dat je die spullen in je auto legt en op het doel afrijdt?
    Wat als je toevallig (als Amerikaan bijv.) wapens hebt als hobby of ter zelfverdediging, en je hebt "foute ideeën" en bepaalde sites over oorlogstactieken op internet opgezocht?
    Moet dat automatisch betekenen dat iedereen die in één van de bovenstaande categorieën valt moet worden opgesloten op basis van poging tot een aanslag?

  8. [6]
    Ik heb niets tegen de wetenschap, ik heb iets tegen de HYBRIS van de wetenschap. En tegen het misbruik van de wetenschap om mensen te manipuleren.
    Of problemen aan te praten.
    En ik heb iets tegen huis-tuin-en-keuken-praatjes, verpakt in zeer dure woorden, om de leek te imponeren en te doen geloven dat hij niets van zichzelf begrijpt.
    En ik heb er iets tegen als 1%-bekend-en-99%-nog-raadselachtig wordt voorgesteld als de hele waarheid en niets dan de hele waarheid. Op basis waarvan beleid wordt gevoerd.
    Maar als de wetenschap leuke apparaten verzint, heb ik niets tegen, zolang ik niet gedwongen wordt ze te gebruiken.

  9. [8] Beek,

    Mag ik daaruit concluderen dat (op voorwaarde dat jij ze niet moet gebruiken)jij (net zoals ik) een voorstander bent van het vrij beschikbaar zijn van de door de
    grote dr Kevorkian ontworpen Thanaton
    machine : http://www.pbs.org/wgbh/pag… ?

    Groetz,

    Cincinnatus

  10. [9]
    Ik ben geen voorstander van zelfmoord, ook al is het pijnloos. Maar dat vermoedde jij waarschijnlijk al, anders was je hier niet mee gekomen.

  11. [8]
    Dan zijn we het in essentie eens, want ik heb ook een hekel aan wetenschappers die wetenschap in dienst van de (politieke) dwang stellen, of beweren dat hun huidige theorie voor altijd de absolute waarheid is, i.p.v. de tot nu toe best passende.
    [10]
    Dat je geen voorstander van zelfmoord bent, betekent dat dan dat je mensen wilt dwingen om te blijven leven, of dat je het gewoon beter vind om het vrijwillig niet te doen?

  13. [7] Er is een verschil tussen ‘iets’ zoeken op het internet en de plattegronden in huis hebben van doelwitten, tezamen met de ingrediënten voor het maken van bommen. En nog steeds is er een rechtspraak om dit te beoordelen t.a.v. de feiten. Dus in dit geval had Samir Azzouz moeten worden veroordeeld.

  14. [11]
    Ik ben er tegen dat ‘zelfmoord’ als oplossing voor persoonlijke problemen wordt gepresenteerd (zoals Borst destijds met haar Drionpil, omdat die ouderen zich te pletter zouden vervelen). Zoals volkenmoord geen oplossing is van problemen die volken zouden geven.
    Laten we al onze energie steken in andere oplossingen: hulp bieden, mensen uit een isolement halen (indien gewenst). Dat is vruchtbaarder en heilzamer dan een zelfmoord als oplossing te presenteren, hoezeer ik kan begrijpen dat mensen zich soms behoorlijk wanhopig kunnen voelen.
    Ik denk dat het bij ernstige ziektes ook niet perse noodzakelijk is. Zoals de paus stierf, zo kan het ook.

  15. [14] [10] Beek,

    Het zou me inderdaad verbaasd hebben
    indien jij zou gezegd hebben "voorstander van zelfmoord" te zijn (overigens : wie is dat wel ?) maar wou es peilen hoe jij de rol van
    de overheid in praktijk ziet.

    Als ik je goed begrijp, vind je dat
    deze thanaton-machine dus niet in de
    handel vrij te koop mag zijn ? Meen je
    dat de overheid dit moet verbieden en zo ja, op welke grondslag ?

    Dat wanhoop bij ernstige ziektes niet per sé noodzakelijk is, stem ik toe :
    sommige mensen houden zelfs in de meest gruwelijke omstandigheden de moed erin.
    Echter anderen verteren in wanhoop en
    frustratie en "palliatieve zorgen" veranderen daar niks aan (Ik vermoed dat deze verschillende reakties uiteindelijk ook fysiologisch bepaald zullen blijken te zijn.)http://www.freep.com/suicid…

    Het lijkt me dat je het standpunt van Borst wel wat karikaturaal weergeeft.
    Zij had het niet over ouderen die zich
    te pletter verveelden en dus maar een
    suicide-pilletje moesten ter beschikking krijgen ( http://www.nrc.nl/W2/Nieuws… ).

    Persoonlijk ben ik er voorstander van
    dat éénieder die dat wenst een "pil van Drion" ter beschikking zou moeten kunnen krijgen.Niks dokters of ethici of politici maar gewoon bij de drogist om de hoek.

    Groetz,

    Cincinnatus.

  16. [15]
    Ik geloof niet dat wijzelf de eerste en laatste autoriteit zijn over ons eigen leven, maar dat we er wel een verantwoordelijkheid voor dragen. Maar dit is gebaseerd op het christelijk geloof.
    Het opzettelijk be-eindigen van eigen of andermans leven lijkt mij een ernstige zaak en ik denk dat we alles moeten doen om dit te voorkomen.

  17. Ik heb liever dat mensen een pil kunnen slikken dan dat ze met veel moeite van het dak van een fat springen.
    Dáár gaat het natuurlijk om, zo’n pil van Drion zou een hele hoop NS-machinisten een aanzienlijk prettiger leven bezorgen.

  18. [14]
    Beek,

    Dat jij zo masochistisch bent om jezelf langzaam te laten stikken, zoals de paus, of je vol laat pompen met morfine tot de dood vanzelf intreedt is jouw zaak, maar andere mensen opzettelijk laten lijden en ze zelfs actief de mogelijkheid ontnemen om een eind aan hun lijden te maken omdat je vindt dat jouw niet-bewezen God (of zijn "vertegenwoordiging" op aarde) moet bepalen wanneer een mens moet stoppen met leven, gaat me echt te ver.
    Nu is het heel makkelijk zolang je gezond bent en zin hebt in het leven om te zeggen dat je liever een natuurlijke dood sterft, maar laten we hopen dat je nooit zult meemaken dat zo’n dood in de praktijk zeer onaangenaam en lang kan zijn.
    En als libertariër is dit ook waar ik de grens van religieuze tolerantie trek: een gelovige heeft niet het recht om vanwege zijn\haar waanideeën een ander de soevereiniteit over zijn leven te ontnemen, of iemand opzettelijk te dwingen om te lijden.
    Dat je niet wilt dat je naasten hun leven beëindigen kan ik begrijpen, maar als je ze niet met woorden kunt overtuigen, is het toch echt hun eigen zaak.
    En los dit probleem eens op: hoe weet jij wat God wil in het geval van een terminale ziekte, of als mensen gewoon niet meer willen leven? Wil God dat mensen lijden? Heeft hij ze dan die ziekte gegeven? Een God die mensen ernstige ziektes geeft, of mensen in een onaangename wereld dumpt en ze daarna verbiedt om hun lijden te beëindigen, zal van mij nooit vrijwillig respect krijgen.

  19. [18]
    Moet ik alle antwoorden hebben op zo iets persoonlijks als het lijden ?
    Maar ik zie dit: Mensen blijven of worden gelovig, in het lijden, door het lijden heen, anderen zijn ongelovig vanwege het lijden.
    Ook christenen gaan door diepe dalen van pijn, wanhoop en aanvechting. Toch putten zij troost, kracht en bemoediging uit het geloof.
    Het is hier (nog) geen paradijs, dat is zo. Als je wilt: de bijbel geeft antwoorden m.b.t. het lijden.
    Alle energie steken in de palliatieve zorg lijkt mij een prima uitgangspunt.
    Sommige dingen vind ik nogal bot: masochistisch willen stikken? mensen opzettelijk laten lijden? iemand dwingen om te lijden? worden wij gedumpt?

  20. [19]
    Als je mensen het recht op levensbeëindiging ontzegt, vind ik dat toch wel degelijk iemand, letterlijk én figuurlijk, laten stikken. God heeft makkelijk praten, hij hoeft niet te vrezen voor een ellendig definitief einde. Misschien dat hij daarom ook mensen voor eeuwig in alle mogelijke omstandigheden wil laten leven, hij is zelf immers tot eeuwig leven veroordeeld. 😉
    Wat als ik niet wil eindigen met steeds grotere stoten morfine, die langzaam mijn ademhaling verlamt, gekluisterd aan een bed voor misschien zelfs maanden of jaren? Of als ik gewoon geen zin meer heb om te leven? God doet mijn werk en huishouden niet voor me, hij maakt het niet fysiek of geestelijk makkelijker om te leven, maar eist blijkbaar wel dat je onder alle omstandigheden moet blijven leven. Dat vind ik toch echt een soort van dumpen.
    Voor oude Egyptenaren was het ongetwijfeld ook een hele grote troost dat ze geloofden na de dood in een oneindig veel comfortabelere versie van hun eigen leven te zullen leven, maar dat maakt het nog niet waar.
    Als het geloof je niet immuun maakt voor het lijden, waarom zou je dan überhaupt geloven? In beide gevallen blijft de hoeveelheid leed hetzelfde. En in beide gevallen hoef je geen wonder te verwachten waardoor alles ineens verbetert.

Comments are closed.