De Europese Unie omvormen tot een enkele Staat met één leger, één Grondwet en één buitenlandse politiek is de kritieke uitdaging van de eeuw; aldus vertelde de Duitse Minister van Buitenlandse zaken Joschka Fischer in het Engelse blad the Guardian op 26 november 1998.
De EU-Grondwet is het geboortebewijs van de Verenigde Staten van Europa; aldus vertelde Hans Martin Bury in de Duitse krant Die Welt op 25 februari 2005.
De monetaire Unie zal uiteen vallen, indien we de gevolgen van zo’n Unie niet voltooien. Ik ben ervan overtuigd dat we een gemeenschappelijk belastingstelsel nodig hebben; zo vertelde de Duitse Miniter van Financiën Hans Eichel in de Engelse krant The Sunday Times op 23 december 2001.
Wat blijft er dan over van de ,,Unie van Onafhankelijke Staten”, zoals bijvoorbeeld de PvdA Europarlementariër Thijs Berman beweerde in zijn debat in Felix Meritis in Amsterdam enkele weken geleden.
Eén leger, één buitenlandse politiek, maar ook één president, één parlement, één munt en later ook één gemeenschappelijk belastingstelsel, zodat uiteindelijk één Verenigde Staten van Europa resteert. Waar we het over hebben beste mensen is één Europese superstaat.
Ik begrijp waarom onze politici het woord superstaat niet in de mond willen nemen. Dit is omdat mensen bij dit worod een ontzettend nare bijsmaak krijgen. Het betekent in feite het verlies van de Nederlandse soevereiniteit, ergo de macht over het eigen leven en de eigen toekomst.
Men legt deze macht na deze grondwet neer bij een vreemde mogendheid, in casu Brussel. Een mogendheid die de geboorte van een nieuwe superstaat inluidt. Elke superstaat wil zich op den duur laten gelden, niet alleen op economisch gebied, maar ook op militair terrein. Kijk maar naar de geschiedenis, de Sovjet Unie en de Verenigde Staten van Amerika zijn hier pregnante voorbeelden van.
De drie grote bezwaren van de EU-Nee Stichting en de Frédéric Bastiat Stichting zijn de volgende:
1. De Grondwet draagt de soevereiniteit over van de individuele lidstaten naar één grote EU-superstaat. Reeds op vier gebieden wordt hierbij de overdracht bewerkstelligd.
1. Rechtspraak (Art. 1-33, lid 1-2 en Art. 1-38, lid 1-2)
2. Immigratie- en asielbeleid (Art. III-265, lid 2a en Art. III-266, lid 1-3)
3. Buitenlandse zaken en veiligheid (Art. 1-16, lid 1 en Art. 1-40, lid 1-8)
4. Defensie (Art. I-16, lid 2)
Al deze terreinen worden na de Grondwet beheerst door de Europese Unie en heeft Nederland daar geen bevoegdheid meer over, want het vetorecht wat we nu hierover hebben verdwijnt voorgoed.
2. De Europese Unie breidt niet alleen haar bevoegdheden uit, maar op de weinige lokale bevoegdheden die deze Grondwet ons nog toelaat wordt ook nog eens inbreuk gedaan door middel van Art. 1-12, lid 1-6, waarin het duidelijk stelt dat de lidstaten alleen iets mogen ondernemen als de Unie dit toelaat. Nu is het nog zo dat de lidstaten zelf bepalen welke bevoegdheden aan de Unie worden overgelaten, maar na de Grondwet doet de Unie dat. De macht van besluitvorming wordt de lidstaten hierbij ontnomen en komt dan geheel bij de Unie te liggen.
3. Het vetorecht verdwijnt. Allenen met een gekwalificeerde minderheid kunnen nog wetten worden tegengehouden (Art. II-338 en 339; Werking van de Unie). Deze minderheid moet minimaal 35% en vier landen omvatten. Dus wetten kunnen worden doorgevoerd die in het nadeel zijn van Nederland, maar als alleen drie landen zich daar tegen verzetten, of zo’n 30% van de Unie, dan worden deze wetten alsnog aangenomen en is onze landelijke regering verplicht deze te implementeren, zelfs als zij en de rest van de Nederlanders hierop tegen zijn (Art 1-25, lid 1-2).
Al deze zaken geven onomstotelijk aan dat de politici een superstaat willen in weerwil van de Nederlandse kiezers. Allereerst is onze monetaire soevereiniteit via de euro-catastrofe uit handen gegeven. Nu volgt dan met deze Grondwet de politieke en militaire soevereiniteit via de rechtspraak-, defensie-, veiligheids-, immigratie- en asielbeleidsclausules. De volgende stap is uiteraard de overdracht van de economische soevereiniteit door middel van één belastingstelsel uitgevoerd door de Eurocraten in Brussel.
Mijn advies aan de Nederlandse kiezers is dus een onomwonden NEE te stemmen bij het referendum op 1 juni a.s. Dit is namelijk tevens de laatste kans waar uw stem nog van invloed is. Alle volgende EU-referenda en verkiezingen zijn dan volkomen nutteloos geworden. Benut uw kans en stel de toekomst zeker voor uwzelf en uw kinderen.
Deze lezing vond plaats tijdens het EU-debat in Landsmeer op 23 mei 2005.
Geen leugen wordt door voortanders van het soevereiniteitsverdrag geschuwd om een tegenstander verdacht te maken. Zodra de laatste zijn zegje heeft gedaan en de microfoon kwijt is, wordt hij het willoos slachtoffer van de officiele leugencampagne.
In Landsmeer werd Albert er door de voorzitter van het debat van beticht een onjuiste voorstelling van zaken te hebben gegeven op belastinggebied, "want de Grondwet zegt niets over belastingheffing door de EU." Albert werd echter geen gelegenheid meer gegeven hierop te repliceren, omdat hij de microfoon kwijt was.
Later in het debat overkwam mij precies hetzelfde.
Inderdaad Harry, de voorzitter bleek ook een PvdA raadslid te zijn en een ja-stemmer. Een oudere heer uit het publiek maakte hier terecht bezwaar tegen en vroeg of de voorzitter niet beter als Ja-panellid plaats had kunnen nemen.
Het was werkelijk lachwekkend en werd ook door de zaal doorzien, zoals later bleek in mijn gesprek met een dame uit het publiek. Ik wilde ook een laatste repliek geven aan het eind, maar de microfoon werd me niet meer gegund. Dat is dus de politiek in Nederland, een ware oogopener.
[2]
Is dit het debat dat op T.V. komt vanavond (waar je het afgelopen woensdag over had)?
Fischer bedoeld een Sovjet Unie van Europa ipv een Verenigde Staten van Europa, de natte droom van elke socialist.
Squeezed By The Euro
Europe’s single currency has not promoted growth. It has also failed to
spark needed reforms and fiscal discipline
Were the skeptics right? In early 1998, University of Bonn Professor Manfred
J.M. Neumann mobilized 155 fellow economists to protest the coming
introduction of the European common currency. The euro was dangerously
premature, they argued in open letters published in major newspapers. Big
countries such as Germany and France lacked the flexible labor markets they
needed to compensate for losing control over monetary policy as a tool to
promote growth. Needless to say, the protests had little effect. The euro
blasted off on Jan. 1, 1999, as planned.
Six years later, Neumann’s warning seems ominously prescient. Far from
becoming a powerhouse to compete with the U.S. and Asia, Europe in the past
four years has been nearly stagnant, with average annual growth in the euro
zone of of 1.2% since 2002. Meanwhile, it’s hard to overlook the superior
economic performance of European Union members that stayed clear of the
common currency. Britain and Sweden have enjoyed healthy expansions and
lower unemployment. Britain’s jobless rate is 4.7%, compared with 8.9% for
the euro zone.
http://www.businessweek.com…
wat wil je als Griekenland de begrotingskluit al jaren belazerd en Italie ook niet zo goed het verschil tussen debet en credit wil zien.
Om over de in marmer bebeitelde afspraken van minder dan 3% tekorten maar te zwijgen.
En toch maar roepen dat we meer (grond)wetten nodig hebben voor een betere economie…
Ik zou graag een positief geluid laten horen over de acceptatie van de europese grondwet. Ik ben geboren in 1948, drie jaar na het einde van de grootste massaslachting van menselijk leven die ooit is voorgekomen in de geschiedenis. Ik was 6 jaar toen de EGKS begon. Ik had geleerd te lezen op een relatief jonge leeftijd omdat in 1953 ik die foto’s en verhalen in kranten zag van de ramp in zeeland met dooie koeien en mensen in het water. Jean Monnet en Paul Henri Spaak, maar ook een nederlander genaamd Mansholt gaven mij het geloof dat het kleine Nederland met al zijn beperkingen het in zijn eentje nooit verder had kunnen brengen. We weten nu dat mijn toemalige nederlandse favoriet Dr. Sicco Mansholt met de wetenschap van een tekort aan voedsel in de tweede wereldoorlog het landbouwoverschot in Europa heeft gecreeert. Arme man, wist hij veel.
Hij was niet een echte visionair en wist ook niet dat de problemen die hij voorzag nooit meer zouden plaatsvinden, hij was een socialist die met zijn medemensen bezig was en vond dat iedereen te eten moest hebben
Waar we ooit mee begonnen zijn kunnen we nu niet meer loslaten. Als je tegen Europa bent had je dat jaren geleden moeten laten weten. Politieke partijen tegen Europa: Niemand heeft ooit daar op kunnen stemmen,omdat ze nooit bestonden. SP heeft dit ontdekt, dus als je tegen Europa bent moet je SP stemmen.
Walgelijk
Klaas Pool
[7] Ik zie niet in waarom Nederland niet uit de EU zou kunnen stappen als de bevolking dat zou willen. Ik geloof niet in dit soort fatalisme en de mythe dat de EU een onomkeerbaar proces is. De geschiedenis zit vol voorbeelden van volken die zich afscheidden van tyrannieke overheersers, zonder de toestemming van hen. "Jaren geleden moeten laten weten", is de Nederlandse samenleving dan een besloten club waar nooit meer nieuwe leden bijkomen? Waarom zouden nieuwe generaties moeten boeten voor de fouten van de oude?
Wat de EU betreft, de meeste tegenstanders zijn net als ik voor samenwerking tussen Europese landen. Deze is heel goed mogelijk zonder het regime van Brussel, dat uitblinkt in regelzucht en overbodigheid.
[7] je kunt toch ook gewoon even deze keer NEE stemmen?
[3] Ja Martin, het was de bedoeling dat het werd uitgezonden op TVNH, maar die hebben op die avond vestek laten gaan, omdat het anders pas na het referendum kon worden uitgezonden. De organisator Barend van den Berg van de SP was dan ook diep teleurgesteld in deze gang van zaken.
[7] Allereerst is er niemand tegen Europa, maar zijn we tegen een enorme moloch genaamd de Europese Unie. Bijna iedereen is voor vrije handel, meningsuiting en beweging. Doch dit hoeft niet te betekenen dat we alle soevereiniteit moeten overdragen aan een stel Eurocraten.
Overal in de wereld zijn vrijhandelszones zonder een bureaucratische elite, dus waarom wel in Europa? Bovendien als alle macht is overgedragen dan ontpopt de EU zich in haar ware gedaante een groot, log, bureaucratisch en kiezersonafhankelijk apparaat, oftewel de wet van onbedoelde gevolgen (The Law of Unintended Consequences). Deze discussie is namelijk altijd door politici en eurocraten vermeden en moet dus hoognodig worden gevoerd. Dat is ook de sterkte van dit referendum dat er nu eindelijk over de toekomst van de EU wordt gesproken.
[7]
Beste Klaas Pool,
"Walgelijk", besluit je.
Zou je svp niet even de moeite willen nemen het volgende artikel over protectionisme te willen lezen (voor je je gal spuwt over…, waarover ?)?
http://www.libertarian.nl/N…
Hopelijk kan het bijdragen aan een objectievere kijk.
Graag zie ik je terug.
Groet,
Harry
EUROPA: EENVOUDIGE DOCH LEERZAME GEDACHTEOEFENINGEN
De Europese Unie wordt een confederatie (statenbond), geen federatie (bondsstaat).
De naam ‘Verenigde Staten van Amerika’ is onjuist. De naam ‘Verenigde Staten van Europa’ is juist, voor een statenbond met soevereine lidstaten.
Voor enkele eenvoudige doch leerzame gedachteoefeningen (confederatie, soevereiniteit, subsidiariteit) zie:
http://rudolfmisset.web-log.nl
Comments are closed.