Deze week herdenken we het einde van de Tweede Wereldoorlog 60 jaar geleden. Veel is er over geschreven en gedocumenteerd en een groot aantal mensen hebben zich ooit de vraag gesteld hoe dit zo ver had kunnen komen.

Het Duitsland van de jaren 20 en 30 werd gezien als een hoogbeschaafd land met een enorme technologische vooruitgang. Diverse oorzaken werden door geschiedkundigen aangegeven, zoals het opkomend nationalisme, de economische crisis, het karakter van de Duitsers en nog een aantal andere redenen.

Er is eigenlijk maar één man geweest die de oorlog en het nazisme in het juiste perspectief zag en dat was Friedrich von Hayek.

In 1944 schreef hij een boek genaamd ,,De weg naar slavernij” (The road to serfdom). In dit boek beschreef hij uitvoerig over de voorgeschiedenis van het nazisme, oftewel het nationaal-socialisme. Het begon in werkelijkheid al in de tweede helft van de 19e eeuw, toen Otto von Bismarck, bijgenaamd de IJzeren Kanselier, de Ouderdomswet invoerde. Dit was een wet die stipuleerde dat iedereen na zijn 65e levensjaar recht had op een staatspensioen. Uiteraard werd dit opgebracht door de andere belastingbetalers.

Dit werd het officiële afscheid van het Duitse liberalisme en bracht de staatsdoctrine van het socialisme in Duitsland. Dit systeem vond navolging in andere landen in Europa en Amerika. Maar Duitsland bleef toch telkens 20 jaar ‘vooruit’ te zijn in haar ‘progressieve’ en ‘sociale’ wetgeving. Hoe meer de staat inbreuk maakte op het leven van de burger, hoe meer de burgers hun natuurlijke vrijheden verloren. Dit mondde uit in de Eerste Wereldoorlog met de invoering van de nationale dienstplicht, waarop honderdduizenden Duitsers het leven lieten.

Na deze oorlog verdween het keizerlijk regime en daarvoor in de plaats kwam de Weimar Republiek. Om aan de reparatiebetalingen aan Engeland en Frankrijk te voldoen drukte de Reichsbank miljarden marken, welke tot hyperinflatie leidde begin jaren 20. In 1923 stortte de economie in elkaar en werd de middenstand compleet weggevaagd. Niettemin groeide de Weimar Republiek uit tot een socialistische staat, waar later een mislukte kunstschilder enorm van zou profiteren. Hayek vertelde daarom dat Hitler nauwelijks iets hoefde te veranderen aan zijn nationaal-socialistische staat, omdat de wetgeving al door de Weimar-regering was geïmplementeerd.

In 1933 werd Adolf Hitler democratisch gekozen, maar had een minderheid in het parlement. Dankzij een coalitieregering met de Sociaal-Democraten onder leiding van Franz von Papen, werd Hitler kanselier en Von Papen vice-kanselier. Trouwens, in 1947 werd de sociaal-democraat Von Papen veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf vanwege zijn aandeel in het beramen van de Tweede Wereldoorlog.

Zoals Friedrich von Hayek al beschreef was de oorzaak van deze gruwelijke oorlog niet het nationalisme, de Duitse aard of de economische crisis, maar zat deze veel dieper en zijn de grondslagen daarvoor al in de 19e eeuw gelegd, namelijk het socialisme.

<%image(20050430-Stalin.jpg|83|112|)%>We hebben dit tevens kunnen zien aan andere landen met genocidale regimes, zoals Italië, Rusland, China en Cambodja. In de 20e eeuw is de doctrine van het socialisme dus verantwoordelijk geweest voor de moord op meer dan 160 miljoen mensen.

Als we dit niet meer willen laten gebeuren laten we dan zorgen dat het socialisme in wat voor een vorm dan ook nooit meer een kans zal krijgen om invloed op de overheid uit te oefenen, want het socialisme is en blijft een totalitaire ideologie en is de bron geweest van alle dictatoriale seculiere regimes in de 20e eeuw.

9 REACTIES

  1. Die socialistische/communistische rampenplannen gingen altijd vergezeld van een misplaatst (en afgedwongen) soort optimisme: het ging steeds beter, dat werd de bevolking steeds toegebruld. Dat het nog niet volmaakt was, kwam altijd door de tegenstanders, die dan ook massaal werden afgemaakt als vijanden van het volk.
    De EU is het zoveelste opstapje naar een soort socialistische unie. We zullen misschien niet massaal worden afgemaakt, maart er bestaan andere manieren om de bevolking tot slaaf te maken. Subtiele bureaucratische systemen, zo ingewikkeld, dat democratie een farce wordt, omdat haast niemand het meer begrijpt.

  2. Twee vragen:
    1. Is er niet nog een diepere oorzaak in de zgn."democratie"? Ik bedoel niet de betekenis dat het volk "zichzelf bestuurt" maar in de betekenis van de meerderheid die legaal de minderheid aan zich onderwerpt. Hiermee geweld rechtvaardigend!

    2.Hoe "socialistisch" is feite de NL regering, en hoe is dat voor de huidige EU?

  3. Een paar bedenkingen :

    Naast von Hayek heeft ook von Mises
    erop gewezen dat het nationaal-socialisme een "socialisme" was.Ook
    zijn boek hierover "Omnipotent verscheen in 1944.Alhoewel minder bekend dan dat van z’n leerling Hayek
    is Mises analyse de moeite waard en is
    gratis te downloaden op : http://www.mises.org/etexts

    Franz von Papen was geen sociaal-democraat maar behoorde tot de katholieke zentrumpartei waar hij in
    1925 op een zijspoor werd gezet en in
    1932 uitgezet.Von Papen was een rijke
    landjonker die eigenlijk geen politieke aanhang had maar op een goed blaadje stond bij president von Hindenburg.
    De duitse sociaal-democraten (over wie verder weinig goeds valt te melden) maakten geen deel uit van Hitler’s coalitie in 1933.De SPD zat in de oppositie en werden al snel buiten de wet gesteld.

    Tenslotte er nog op wijzen dat Jim Powell ( http://www.cato.org/people/… )
    recent een interessant boek heeft geschreven over de desastreuze politiek van Woodrow Wilson wiens interventie
    in WOI ervoor zorgde dat in Rusland de
    Kerenski-regering werd omver geworpen
    door de bolsjevieken en Duitsland de
    Versailles-vrede kreeg opgelegd die
    mede zorgde voor de opmars van Hitler
    ( http://weekendinterviewshow… ).

    Groetz,

    Cincinnatus.

  4. Bedankt voor je aanvullingen Cincinnatus. Alleen gebruikte ik sociaal-democraat om Franz van Papen aan te duiden en niet omdat hij toen lid was van de (kleine) Sociaal-Democratische Partij. De Katholieke Centrum Partij was een belangrijke partij die enorm meehielp aan het opbouwen van de sociaal-democratie in Duitsland vanaf Bismark tot Hitler (1870-1933). De Duitse liberalen waren hun grootste opponenten t.a.v. dit beleid in deze periode. Dankzij deze Katholieke Centrum Partij heeft het socialisme gigantische voortschrijdingen gemaakt. http://www.newadvent.org/ca

  5. Een paar historishe onjuistheden.

    Bismarck was nimmer pro-liberaal en pro-vrije markt. De liberalen waren altijd al tegenstanders van Bismarck. Een groep "liberalen" splitste zich later af en steunde als "nationaal-liberalen" de conservatieve politiek van Bismarck.

    Het sociale stelsel van Bismarck was ook conservatief, in die zin dat hij vonmd dat de staat over haar onderdanen moest waken.

    von Papen paste in die conservatieve traditie. Niet te verwarren dus met sociaal-democraten, alhoewel beide groepen op punten overeenkomsten hebben. von Papen is overigens nimmer veroordeeld. In Neurenberg werd hij vrijgesproken. Von Papen een sociaal democraat noemen is louter uit propagandistische overwegingen aardig, maar de historische waarheid sneuvelt in de regel het eerste als men propaganda gaat bedrijven.

    De NSDAP had met de conservatieven gemeen dat ze zich keerden tegen de Verlichting, tegen het idee dat alle mensen gelijkwaardig zijn.

    Zowel Sociaal democraten als liberalen erkennen WEL de gelijkwaardigheid van mensen, althans in theorie. Hier vinden we ook de klassieke links-rechts verdeling. Pro-verlichting = links (liberaal, sociaal-democratisch, libertarisch, communistisch) en Anti-verlichting = rechts (conservatief, religieus, islamistisch, fascistisch, nationaal-socialistisch)

    Je ziet dat aan beide kanten stromingen voporkomen die gewelddadig zijn en die niet gewelddadig zijn.

  6. [5] KL,

    Von Papen is in Neurenberg vrijgesproken maar in ’47 door een Duits gerechtshof tot 8 jaar cel veroordeeld (vrijgelaten in ’49).

    Meer fundamenteel is dat we ons niet
    te eenzijdig blind moeten staren op de verlichting : de wortels van "liberaal denken" gaan dieper dan dat, met name
    het natuur-genade schema van Aquinas en het nominalisme van de middeleeuwse laat-scholastieken (Scotus, Ockam)hebben een intelectueel raamwerk geschapen dat de ontwikkeling van de
    wetenschappelijke methode heeft
    mogelijk gemaakt.
    Het socialisme dat z’n oorsprong heeft
    in de dromerijen van de Frans-Zwitserse
    psychopaat JJ Rousseau en Duitse occultisten a Spartacus Weishaupt ( http://www.amazon.com/exec/… ) staat los van deze ontwikkeling.
    Of om het anders te zeggen : liberalisme is de (voorlopige ?) uitkomst van het ontwikkelingsproces
    van de idee der Vrijheid.Deze ontwikkeling is vele eeuwen voor de
    verlichting begonnen (de middeleeuwse "magna charta" heeft meer
    voor het "liberalisme" betekent dan
    alle geschriften van Locke,Hume, Voltaire en de encyclopedisten te samen ! ).
    Dat de Verlichting wordt voorgesteld alsof toen alles pas begonnen is, heeft
    veel zoniet alles te maken met het feit
    dat toen het "moderne socialisme" is
    geboren.

    [4] Albert,

    Van november 1918 tot maar 1933 zijn
    in Duitsland 9 nationale parlementsverkiezingen geweest waarbij
    de SPD bij de eerste 6 als grootste partij en bij de laatste 3 als tweede partij (na de NSDAP) uit de bus kwam.

    Groetz,

    Cincinnatus.

Comments are closed.