In een groter vaderland

Wie nog twijfelt aan de bedoelingen van de heren en dames politici die ons de Grondwet-die-geen-grondwet-genoemd-mag-worden door de strot willen drukken, doet er goed aan eens te kijken naar de symbolen die de ‘founding fathers’ (waaronder onze onnozele blogvriend Hans van Baalen, de man die straks Hub op een etentje gaat tracteren) hebben opgenomen in hun enorme boekwerk. Een van die symbolen is ons nieuwe Volkslied: “Ode an die Freude”.

Artikel I-8 van de Grondwet-die-geen-grondwet-genoemd-mag-worden bepaalt, dat de 9e symphonie van Beethoven ons aller Volkslied wordt. Maar aangezien de tekst van dat ietwat pompeuze deuntje werkelijk op Dirk slaat (alleen de titel al!) en het straks natuurlijk wėl de bedoeling is, dat bij massaal vlagvertoon ook de nationaal-hymne door alle 25 voetbalelftallen van de EU-provincies en gans het ambtenarenkorps der Verenigde Provincies van Europa uit volle borst wordt meegezongen, moest een oplossing worden bedacht.

En dus vond ex-president van de bijna-Unie Romano Prodi een talentloze Oostenrijkse kunstenaar (nee, niet die! Deze heet Peter Roland) die een nieuwe tekst dichtte. In het Latijn! Blijkbaar is men er in Brussel al achter gekomen, dat de 24 talen en 3 geschriften die de Unie thans telt nogal een probleem vormen bij de verbroedering van alle volken. Tenminste het volkslied moet toch door alle inwoners van de Unie gemeenschappelijk gezongen kunnen worden zonder onderlinge conflicten, aldus de redenatie van de Oostenrijkse artiest zonder talent. Voor degenen die niet gaan stemmen en zeker voor degenen die ‘Ja’ gaan stemmen, hij is makkelijker uit het hoofd te leren dan het Wilhelmus (da’s het eerste goeie argument vóór de Grondwet-die-geen-grondwet-genoemd-mag-worden!). En dit is ‘em dan:

Romano Prodi kreeg er een heel strak plassertje van. Hij nam de CD waarop de nieuwe tekst van ‘ons’ volkslied in het Latijn was ingezongen op 2 februari 2004 met een stralende glimlach in ontvangst. Weer een stap dichter bij de Unie van Socialistische Euro Republieken!

Van al dat vlaggen en al die pompeuze teksten over ‘een groter vaderland’ en ‘een belangrijke taak’ die wacht krijg ik eerlijk gezegd kippenvel en anti-peristaltische oprispingen tegelijk. Het doet mij net iets te veel denken aan totalitaire socialistische regimes die onder het mom van vrijheid en broederschap miljoenen de dood in hebben gejaagd. Ook die zongen teksten van deze strekking. Herinnert u zich deze nog:

Of ‘Broeders, verheft u ter vrijheid!’.

Ik weet wel een liedje dat nog véél beter bij de Europese Unie past: