ZALM LAAT NU HET CPB VOOR HEM JOKKEN!

(Bron: STICHTING WISSELVERLIES)
Vorige week vertelde vice premier Zalm aan de Nederlandse pers dat hij door het Centraal Planbureau (CPB) heeft laten uitrekenen of de Nederland Gulden te goedkoop is ingewisseld voor de Euro. Volgens de rekenmeesters van het CPB is dit beslist niet het geval geweest.
Zoals Stichting Wisselverlies in haar persbericht d.d. 25 mei 2005 stelt is het CPB niet de juiste organisatie om te laten bepalen of er al dan niet in Nederland sprake is geweest van een wisselverlies.
Het CPB is van oudsher net een verzoekplatenprogramma: “De minister of het kabinet vraagt en het CPB levert de bijbehorende cijfertjes”
Maar:
Cijfers OECD, PWT en ‘The Economist’ onderschrijven een wisselverlies van 10 tot meer dan 20%. Zo schrijft de Stichting.

Rijswijk, 24 mei 2005.
De stelling van Stichting Wisselverlies dat er in Nederland bij de omwisseling van de gulden naar de euro wisselverlies is geleden, werd verleden week nog met kracht tegengesproken door minister Zalm en afgedaan als ‘indianenverhalen’. Hierbij verwees hij naar een in aller haast geproduceerd rapport van het CPB waarin overigens ook gesproken wordt over ‘verdelingseffecten’ die ‘naar verwachting per saldo zeer bescheiden’ zouden zijn.
Het is maar wat je als ‘bescheiden’ definieert. Stichting Wisselverlies vindt 10% zeker geen bescheiden getal.
Stichting Wisselverlies verbaast zich overigens niet alleen over de inhoud van het CPB rapport en de daaruit door minster Zalm getrokken conclusies . Vooral de bemoeienis van het CPB wekt verwondering. Het CPB is immers niet de aangewezen instantie die uitspraken doet over wisselkoersen. Uitspraken over wisselkoersen zijn immers gebaseerd op met name inflatie, loon- en koopkrachtontwikkelingen. In Nederland is de organisatie die daarover gaat: het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek).
Ieder land heeft zijn eigen CBS en deze organisaties leveren de informatie op hun beurt weer aan onder andere bij de Europese rekenmeesters van het OECD.
Stichting Wisselverlies vraagt zich dan ook af waarom minister Zalm juist koos voor een rapport van het CPB, waarvan hij nota bene in de periode 1989-1994 zelf directeur is geweest, in plaats van een rapport van het CBS en/of het OECD.
Uit de cijfers van het OECD blijkt dat het wisselverlies per 1 januari 1999 (bij de invoering van de girale euro) ongeveer 10% bedraagt. Ook het PWT (Penn World Table van de University of Pennsylvania) komt tot dezelfde conclusie!
Uit artikelen van o.a. ‘The Economist’ blijkt verder dat – door de overwaardering van de euro als geheel per 1 januari 1999 – voor Nederland het wisselverlies daarmee nog verder is opgelopen tot zelfs ruim 20%. Hiermee onderschrijven het OECD, het PWT en ‘The Economist’ de stelling van Stichting Wisselverlies!
Door de te lage instapkoers van de gulden naar de euro is er in de opvolgende periode vanaf 1 januari 2002 overigens nog extra inflatie opgetreden als gevolg waarvan het wisselverlies voor Nederland uiteindelijk nog aanzienlijk hoger zal uitkomen dan de hiervoor genoemde 20%.
De Stichting Wisselverlies die een claim tegen de Staat der Nederlanden aan het voorbereiden is om het geleden wisselverlies voor alle Nederlanders terug te krijgen, zal in haar initiatief overigens zich niet uitsluitend gaan concentreren op het door burgers en ondernemingen geleden vermogensverlies maar ook op het door hen geleden inkomensverlies.
André ten Dam van Wisselverlies: ‘de OECD is de meest betrouwbare en onafhankelijke Europese organisatie voor economische gegevens, The University of Pennsylvania met haar PWT is één van de meest toonaangevende economisch-wetenschappelijke onderzoeksinstellingen ter de wereld en The Economist, het Engelse economische tijdschrift is aan een ieder wel bekend’.

Op de website Wisselverlies.nl is een analyse te lezen van Politicoloog en Politiek Econoom, André Kortland, die in belangrijke mate verantwoordelijk is voor het boven water halen van de cijfers en deze op deskundige wijze interpreteert.

http://www.wisselverlies.or…