Een kleine korte overpeinzing van een vader die zich afvraagt hoe het verder met zijn kinderen gaat.
Tot voor kort overtroffen kinderen hun ouders meestal in welvaart, nu is het nog maar de vraag. De kans dat onze kinderen beter af zijn dan wij, is stukken kleiner geworden. Niet omdat die kinderen slechter zijn, maar dat er minder mogelijkheden zijn.
Vanwege regelgeving is een bedrijf in Nederland of de EU beginnen een stuk lastiger dan in de 50 er jaren. Vanwege ontslagbescherming is het krijgen van een (eerste) baan een stuk lastiger. In het onderwijs is van alles weggenivelleerd. Weg ambitie. En als je al wat meer presteert wordt het onder het mom van de sterkste schouders, het zwaarst weg belast. Waarom harder werken? Wie kan er na zijn studie of met zijn eerste salaris nog een huis kopen?
Terwijl er in Brussel of Luxemburg door de keizers ( niet kiezers) viool wordt gespeeld over trivialiteiten, branden we hier af en worden we links en rechts ingehaald door Azië en zelfs de vermaledijde Amerikanen hebben een betere economische groei.
We belanden in een maatschappij van dienstverleners, dus waar de ene helft van de bevolking op een terrasje zit en de andere helft bedient. Maar daar bouw je niets mee op. De zittende helft sterft uit, en dan?
In de tijd dat we hier de protocollen en vergunningaanvraag voor een fabriek klaar hebben, produceert die al in China.
Als vader ben ik dan blij dat de inspanning van EUnee tot een succesje heeft geleid, maar dit is maar een klein succesje. Want de zojuist mislukte EUtop gaf het weer meteen duidelijk aan: ook al zegt de kiezer NEE , de politici verkrachten dat tot ‘nu nog niet’ en tot ‘later wel’.
Toch geeft mij die NEE uitslag hoop, blijkbaar voelen velen zich onbehaaglijk met hoe ‘het’ nu gaat. Vaak kunnen ze het niet onder woorden brengen, onderbuikgevoelens en zo. Maar hier op deze blog kunnen wij er aan meehelpen de problemen duidelijker te maken.
We kunnen ook meer van de artikelen naar anderen doorlinken. Alleen een mening of reactie geven is natuurlijk leuk en leerzaam, maar we zullen met z’n allen die boodschappen verder moeten zien te krijgen. En we hebben allemaal een adreslijst!
Laten we die zaadjes van de vrijheid verder verspreiden!.
En zo is het, overnight. Ook hier in België. En we kunnen er wat aan doen door onze kinderen bewust te maken dat zij op hun hoede moeten zijn. En door zelf "revolutionair" naar buiten te komen. Maar dan stoot je vaak op verzet van de luie medeburger die denkt dat verzet alles gaat kapotmaken, terwijl juist het tegendeel waar is. De massa is dom en vadsig.
Comments are closed.