Voor libertariërs hebben sport en politiek op zich helemaal niets met elkaar te maken. Maar de toestand in de hedendaagse wereld is wel heel anders.
Vroeger waren de Olympische spelen speciaal voor amateurs. Iemand die geld verdiende met sport mocht niet meedoen.
Dit is langzamerhand veranderd, vooral toen het amateurisme steeds meer professionele tintjes kreeg. Dit leidde toen weer tot de commercie waardoor een betere financiering mogelijk werd en de gebeurtenissen spectaculairder.
Maar ook de politici zagen grote mogelijkheden in sport. Het is een mogelijkheid om hun eigen eer en glorie te showen, om kiezers aan zich te binden en om nationalistische gevoelens te kweken en te versterken. Erica Terpstra praat nu al over de Olympische spelen van 2028 in Nederland!
Hoe belangrijk de politici dit vinden is deze week ook duidelijk gedemonstreerd door Tony B.Liar en Jacques Chirac. Beiden lieten ze zich naar Singapore vliegen om daar persoonlijk het Olympisch Comité te beïnvloeden. Tony en Jacques stonden toch al vijandig tegenover elkaar vanwege hun controverse over de financiering van de EU.
Toen de keus op Londen viel was Tony dan ook in een uitbundige overwinningsroes die zeker nog zal uitstralen over de vergadering van de G-8. Jacques kreeg echter zijn volgende klap en begint de G-8 bespreking in een sombere stemming. Te meer omdat ook de media de toewijzing beschrijven als een persoonlijke triomf van premier Blair op zijn Franse collega Chirac. De manier waarop Chirac Londen en Tony feliciteerde, sprak boekdelen: “Ik wens je veel succes!”
Dit zal zeker invloed hebben op de G-8 vergadering en op de uitkomst ervan.
Dit is een stompzinnige vertoning,helemaal na dit soort bomaanslagen.
Comments are closed.