Het aantal landen dat zich niets meer aantrekt van het (in marmer gebeeldhouwd) Stabiliteits Pact groeit gestaag. Het marmer is kapot.
Griekenland heeft helemaal de boel belazerd en de EU-Commissie zoekt naar mogelijke strafmaatregelen. Frankrijk en Duitsland houden zich al jaren niet aan de afspraken, en er is nu bekend dat ze dat ook de komende twee jaar niet zullen doen.
De Europarlementariërs hebben daarom gevraagd om meer middelen om reclame voor de euro te maken! Dit bij de bespreking van een rapport van de Nederlandse Europarlementariër Jules Maaten, dat weliswaar de euro prees, maar ook moest toegeven dat de populariteit van de euro aan het dalen was. Van een piek van 75 % positief tot 66 %. In de nieuw toegetreden landen gelooft zelfs maar 44 % dat de euro goed voor hen is!
Overigens heeft de bevolking van die landen geen keus, zoals de oude landen hadden. Bij hen is het invoeren van de euro opgenomen in de “package deal” dat de politici getekend hebben om in de EU te komen. (En boele subsidie te krijgen!) Een goed reclame pakket om de euro beter te “verkopen” is dus gewenst!
Niet alle parlementariërs waren enthousiast voor dat plan. De Britse John Whittaker zei, dat als dat pakket eerlijk en objectief was, dat dan niemand van de eurozegeningen overtuigd zou worden! En dat daarom de voorgestelde 16 miljoen euro voor reclame idioot en hypocriet zou zijn. Ondertussen rijdt de trein wel door.
Het meest typische bericht kwam van Gerrit Zalm. Omdat er extra geld nodig schijnt te zijn voor de veranderingen in het zorg en pensioenstelsel, heeft Zalm opgemerkt dat dat wel verstrekt kon worden omdat er wat flexibiliteit in het Stabiliteits Pact zat.
Hoe bedoelde hij dat? Zou hij denken dat als al die anderen zich niet aan de afspraken houden, dan hoef ik dat ook niet? Dit komt bij mij aan als dat Gerrit ook wel wil sjoemelen met dat (marmer?) pact.
Mooie nette club, die EU! Wanneer treden we uit?
Ergens heeft Zalm, onder de huidige omstandigheden althans, wel gelijk. Waarom zouden wij wel de negatieve kanten van een zwakkere euro moeten ervaren, maar zelfs als braafste leerling onze begroting "strak" houden. Beter de gulden eerst terug, en dan een geheel sluitende begroting.
[1] Dus eerst mee-zwendelen; dat stimuleert dan weer anderen om het ook nog meer te doen, en hoe eerder de hele zaak echt op de fles gaat!
Zou dat de beste weg zijn?
[2]
Hub,
Feit is dat de valsemunter, of de personen die het valse geld als eerste kunnen uitgeven, het meeste "voordeel" hebben. De mensen die als laatste hun geld moeten uitgeven hebben alleen maar last van inflatie.
Dus als Nederland echt als enige een sluitende begroting heeft, krijgen we wel de negatieve gevolgen zoals inflatie, maar kunnen niet profiteren van de extra koopkracht die de andere stoute land op korte termijn hebben. Als we hun niet zover kunnen krijgen om een strak beleid te voeren, dan maar hun overtreffen in, heette dat niet "beggar thy neighbour"?
[3]
P.S.
Ik geloof bij nader inzien dat "beggar thy neighbour" meer betrekking had op lagere wisselkoersen veroorzaken, dus niet helemaal van toepassing hier.
Comments are closed.