De vrije markt en haar vijanden

Ondanks het succes dat de vrije markt overal ter wereld oogst, mogen wij niet vergeten, dat de vijanden van de vrije markt op vele gebieden nog machtig en krachtig zijn, en in staat grote schade toe te brengen.

De grootste vijand van de vrije markt is de overheid die bij het laten vieren van de teugels de greep op het stemvee dreigt te verliezen. Liever een kiezer die zo nu en dan een ontheffinkje of een vergunninkje nodig heeft ten gevolge van absurde regelgeving die miljoenen gekost heeft!
Na het verlenen van zo’n ontheffinkje of vergunninkje moet je de burgemeester, wethouder of het regelend kamerlid of de interveniërende bewindsman natuurlijk wel erg dankbaar zijn.

De overheid verstoort de vrije markt op vele fronten en veroorzaakt tijdens deze verstoring een schade van miljarden.
Enkele voorbeelden:
– hoge bestedingen door de overheid aan artikelen waar geen koopkrachtige vraag naar is. Miljoenen euros worden verspild aan het in leven houden van “kunstenaars” die onder “eigentijdse omstandigheden” rommel produceren, die in vele gevallen net zo goed door een aap of een kat vervaardigd zou kunnen worden tegen een fractie van de budgetten die aan deze prullaria besteed worden: prullaria die het beste nooit geproduceerd had kunnen worden, omdat niemand deze nodig heeft.
Hetzelfde geldt voor films waarnaar geen koopkrachtige vraag bestaat en welker lot het zal zijn, een aantal jaren in overheidsgebouwen te rotten tot de tand des tijds het celluloid zodanig aangetast heeft dat de vuilnisbelt een welkome uitkomst biedt.
– hoge bestedingen voor veel te dure prestigeprojecten waarin honderden miljoenen aan beloningen voor politieke vrienden en ruimhartige steekpenningen op nationaal en lokaal niveau ingecalculeerd zijn op kosten van de belastingbetaler.
– enorme gebouwencomplexen om de betreffende ambtenaren te huisvesten.

Maar het kostbaarst en het meest storend is het tijdsbeslag dat zij met hun hinder op de producent leggen.
Een bedrijf van enige omvang kan niet meer zonder een functionaris wiens full time taak het is, de ambtenaar te ontvangen met een glimlach en koffie met gebak. De ambtenaren weten ook wel dat de regelgeving niet klopt en veel schade veroorzaakt, maar ja, de wet is de wet. Vele ambtenaren brengen hun hele leven door met het hinderen en verhinderen van productie.
Zo wordt een communistisch geldverslindend systeem in stand gehouden ten koste van de consument die minder ontvangt dan bij een vrije markt het geval zou zijn.
Hugo van Reijen,
Grand Aya Sofia Hotel, Istanbul